NOTHING [texting]

♡/42

O kadar çok yorulmuştuk ki masaya döndüğümüzde ikimiz de uyumak istiyorduk. Tabii ki en imkansız şey buydu. Balo normal bir şekilde devam ediyordu. Eren ve Kerem içecek aldığında Ece ile konuşmaya başladık

"Çok yorulduk ya." dedim.

"Evet ama her saniyesine değdi."

"Ece şu an çok mutluyum.

"Ben de."

"Yani yanımda Eren var, sen varsın, Kerem Cem.. Hep beraber, hep istediğim gibi."

"Biliyorum. Seni çok iyi anlıyorum. On iki yıldır sevdiğin çocuk artık yanında ve sadece o da değil. Ben de varım, Kerem var. Beraberiz. Bu hiç değişmesin."

O an aklıma hastalığım geldi. Ayrılmayalım dediğinde benim onları bırakıp gitmem gerektiği geldi aklıma. Eren'siz gitmem gerektiği. Düşünememeye, kimseye anlatmamaya çalışmıştım ama aklıma gelmişti. Yine de bu geceyi bozmasına izin vermezdim.

Eren'ler içeceklerle yanımıza geldiğinde balo sonu anonsları yapılıyordu. Eren masaya içecekleri bıraktı ve beni elimi tutarak kaldırdı. Masadakilere görüşürüz derken ben ne olduğunu anlamaz bir şekilde refleks olarak el sallamıştım.

"Eren dursana. Bana da söyle nereye?"

"Mayıs. Bana bırak çok uzağa değil. Yürüme mesafesi."

"Tamam ama yoruldum ve merak ediyorum." dememle birlikte beni kucağına aldı.

"Eren bırak tamam bunu demek istemedim."

"En azından bir sorununu çözdüm. Merak etmen de birazdan geçer."

"Tamam." diyerek göz devirdim.

Beraber bir sahile gelince beni indirdi. Ama banklar olan bir sahil değildi bu. Dalgalanan deniz kumları ıslatıyordu. Hemen ayakkabılarımı çıkarıp kuma indim. Aynısını o da yapınca el ele kumda yürümeye başladık. Ayaklarımız denize değince soğukla aynanda geriye çekildik. Gülerek ona döndüğümde bana bakıyordu. Telefonunu çıkarıp bir şarkı açtı ve sonra telefonu kumlara bıraktı.

Tut elimi buradan gidelim
Olmaz demeden dinle beni bi'

Rüzgarım söndü dindi ateşim
Ah bebeğim ben hala deliyim

Belimden tutarak beni kendine çekti. Gözlerimin içine baktığında ona bir kez daha aşık olmuştum.

Sen yokken ne gece ne de gündüz
Ne ay var ne tek bir yıldız

Ona hayran hayran bakarken bana daha da yaklaştı ve dudaklarıma ufak bir öpücük bıraktı.

Her yer karanlık ve ıssız
Göremiyorum..

Sonra konuşmaya başladı.

"Mayıs seni çok seviyorum. Ben sen de kendimi buldum. Belki klasik gelir sana ama seninle yaşadığımı hissettim. Senin de dediğin gibi önceden sadece kendim vardım. Dediğin kadar kötüydüm. Sen benim içimdeki iyiyi buldun. İyi ki varsın. Hayatımda ki tek iyi ki sensin."

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Sadece gözlerinin içine baktım. Söyledikleri benim için çok önemliydi, çok anlamlı. Konuşup bozmak istemedim ve ben de onu öptüm. Sonra sıkı sıkı sarıldım. İçimdeki bütün kötü hisler o an yok oldu. Onunla beraber mutlu oldum. İyi oldum. Aşık oldum.

Tam deniz elbisemi ıslatacakken beni tekrardan kucağına aldı.

"Reflekslerim çok iyi."

"Evet ama indirebilirsin."

"Hayır. Arabam şurda hadi gidelim. Üşüme sende."

....

Final gibi bölüm oldu ama final değil.

Bu arada az kaldı. En fazla beş bölüm sonra final olacak.

:(