touch me, boss

1.0"Toplantı."

Lavabonun aynasına bakarak elimi yıkadım. Hayır, ağlamayacaktım. Bunun olacağını tahmin etmeliydim.

Ne zamandan beri patronlar işçileriyle bu tür ilişkiler kuruyordu? Tek gecelik olduğu barizdi ama ben görmezden gelmeyi seçmiştim. Şimdi güçlü bir kadın olacaktım. Ona yaşadığımızın basit bir gece olduğuna inandıracaktım. Artık yalnızca patron-işçi olacaktık. Söylediği rencide edici cümleleri ona yedirecektim. Adi pislik!

Sinirle elimi otomatik musluğa vurdum. Neden bu kadar salaktım?
O gece konuşulanlardan sonra yaptığı saçmalıktı!

Derin bir nefes aldım ve aynada kendimi inceledim. At kuyruğumdan firar eden saçlar çeneme doğru düşmüştü. Saçlarımı yavaşça çözdüm ve yeniden sımsıkı bağladım. Kaşlarımı elimle düzelttim ve makyajımın bozulmaması için ağlamayı unutmaya çalıştım.

Şimdi gidecek ve o toplantıya girecektim. Güçlü bir kadın olarak. Yalnızca kendim olarak.

Dik bir şekilde ince topuklu stilottalarım eşliğinde toplantı odasına doğru ilerledim. Daha İtalyan müşteriler gelmemişlerdi.
Odaya girdim ve bana ayrılan sandalyeye oturdum. Patronumun çaprazı. Neyse ki daha gelmemişti. Telefonumu sessize aldım ve masaya koydum. Yanımda Amanda ve onun yanında Anna vardı. Anna'ın yanında ise alt katlarda bulunan çalışanlar vardı.

Toplantıya girmeden önce konu hakkında bilgi sahibi olmuştum. 3 gün öncesinde haberimin olması gereken toplantıya son anda hazırlanmıştım.
Neyse ki işimde iyiydim.
Hakkını verecektim.

"Çok gerginim."
Diye fısıldadı kulağıma doğru Amanda. Omzunu okşadım ve gülümsemeye çalıştım.
"Her şey yolunda gidecek."

"Umarım." Diye fısıldadı ve önündeki finansal belgeleri düzenledi.

Toplantı odasına patronumun girmesiyle hepimizin gözleri ona çevrildi.

"Evet arkadaşlar."
Diyerek direkt konuya girdi patronum.
"İtalyan müşterilerimizi en iyi şekilde ağırlayacağımızdan eminim. Bu konuda hiç şüphem yok. Hepiniz deneyimlisiniz. Ancak toplantı sırasında kimlerin daha çok söz hakkı sahibi olacağını belirtmem gerekiyor."

Kaşlarımı çattım.
Neden beni ikinci plana atacak gibi hissediyordum? Daha öncesinde daima söz sahibi ben olurdum. İkna kabiliyetim yüksekti ve bilişim işleri konusunda deneyimliydim.

Gergince patronuma baktım. Bana bakmadan konuşmaya devam etti. Gözü ben hariç herkesin üzerinde duruyordu.

"Chriss, Loren, Katharine, Eliot, Anne ve Amanda. Sizler bu toplantıda daha çok söz hakkı sahibisiniz. Beni hayâl kırıklığına uğratmayacağınızı umuyorum?"

"En iyisini yapmak için buradayız Bay Lee."
Chriss kendinden emin bir şekilde patronuma baktı.

"Elbette Bay Lee."
Anne gözlüklerini düzeltti.

Amanda gergince,
"Hayal kırıklığına uğramayacaksınız Bay Lee."
dedi.

Diğerleri de bu tür sözler sarf
ederken hayâl kırıklığı ve şaşkınlıkla patronuma baktım.