Kuzey Kore'nin Ryanggang eyaletinde askerlik yapanlara ayın belirli dönemlerinde cinsel ihtiyaçlarını karşılamak üzere fahişeler gönderilirdi. Jeon Jungkook'a gönderilen fahişe ise diğerlerinden çok farklıydı.
WABİ-SABI: Japonca"Kusurlar içinde güze...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar güzellerim🥰 Atıcağınız her bir yorum ve vote için şimdiden minicik parmak uçlarınızdan öpüyorum😘
• • • • •
"Sakin ol, sadece arkadaş olmaya çalışıyorum."
Elini uzatmış,bekleyen kırmızı saçlı çocuğa uzun bir süre boş gözlerle baktığım için çocuk bıkkınlıkla nefes vermiş ve konuşmuştu.
"Jimin. Park Jimin."
"Tanıştığıma memnun oldum Jimin. Çok uzun süredir burada yalnız kalıyordum. Seni yanıma getirdiklerine hala şaşkınım."
Şu an konuşacak havamda değildim. Tek istediğim birazcık uyku ve sevgilimin aklımdan birazcık uzaklaşmasıydı. Bedenim o kadar yorgundu ki, hiçbir şey düşünecek veya yapacak kıvamda değildim. Ruh halim berbattı. Düzgünce ağlayıp içimi dökemiyordum bile.
Gri renklere boyanmış, yıkık dökük dört duvar arasında odanın ayrı köşelerine koyulmuş iki yataktan başka hiçbir şey yoktu. Birde küçük bir kapı vardı. Tuvalet olduğunu tahmin etmek zor değildi. Onun haricinde size kafese tıkılmışsınız hissi veriyordu.
Kırmızı saçlı, benden uzaklaşıp kendi yatağına oturduğundan hala bakışlarını üzerimden çekmemişti. Rahatsız olduğumu belli eden tavırlar sergilesem de, umrundaymış gibi gözükmüyordu.
"Neden buradasın?"
Madem uyumama izin vermeyecekti ben de aklımda ki soru işaretlerini giderebilirdim. Buradan kurtulup sevgilimin yanına gitmem gerekiyordu. Ve şu anda mantıklı gelen tek şey buradan kaçmak için olabildiğince bilgi toplamaktı.
"Min Yoongi yüzünden. Korkusuz bir komutan gibi gözüken, fakat aşık olmaktan ölesiye korkan bir adam. Ve sonuç olarak ben buraya tıkıldım. Nedeni ise bir erkeğe karşı duygular beslemem. Ne kadar aptalca değil mi?"
Gözleri ne kadar gerçekleri anlatırken dolsa da o, her şeye zıt olarak gülümsüyordu. Güçlüydü. Benim aksime.
"Buraya tıkılmana öylece izin mi verdi yani?"
Jungkook'un bana böyle bir şey yaptığını düşünüyorum da, sanırım hayatım boyunca bir daha gülemezdim. Düşüncesi bile gözlerimin dolmasına yetmişti.
"Dedim ya çok korkak bir adam. Alıştım ben de. Yani sanırım."
Kalbinde ki burukluğu bana kadar ulaşmıştı. Hafifçe yüzümü buruşturdum. Karşımdakini daha tam olarak tanımasam dahi, aşk benim için çok özel bir kavramdı. Onu çok iyi anlayabiliyordum.
