Kuzey Kore'nin Ryanggang eyaletinde askerlik yapanlara ayın belirli dönemlerinde cinsel ihtiyaçlarını karşılamak üzere fahişeler gönderilirdi. Jeon Jungkook'a gönderilen fahişe ise diğerlerinden çok farklıydı.
WABİ-SABI: Japonca"Kusurlar içinde güze...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar güzellerim💞
• • •
Jimin'in ağzından
Işık alan göz kürelerimi zorlukla birbirine yapışmış kirpiklerimden ayırarak kararan gözlerimin netleşmesini bekledim.
Dün akşamdan aklımda kalanlar sadece Jungkook'la kamyonun gelmesini beklememiz ve onu orada öpmemdi. Hislerimi açıklayacağım vakitte de birinin bizi yakaladığını ve yaka paça buraya getirdiğini hatırlıyorum. Beni buraya atıp Jungkook'u başka bir yere götürmüşlerdi.
Kaç saattir uyuyordum veya neredeydim hiçbir fikrim yoktu. Ya başa dönmüştük ya da bir ihtimal ormanda avlanmaya çıkmış bir kaç adamın evinde mahsurduk. İkinci ihtimalin olmasını umarak etrafımı incelemeye başladım. Sıradan bir kulübe evi gibi duruyordu.
Rahatsız ve sinir bozucu kapı sesiyle kafamı o yöne çevirdim. İçeri uzun boylu, yapılı, yirmili yaşlarda bir çocuk girdi.
"Sonunda uyandın. Kafana çok sert vurduğumu düşünmeye başlamıştım."
"Neredeyim ben."
Şu anda sorabileceğim en mantıklı soruyu sormuştum.
"Korkma. Güvendesin."
Soruma yanıt alamayınca daha ciddi bir ses tonu ile tekrarladım.
"Neredeyim ben."
"Benim evimdesiniz sakin ol ufaklık. Acıkmış olmalısın yemek hazır ister misin?"
Sorusunu es geçmiştim.
"Jungkook nerede?"
Belki de ilk önce sormam gereken soruyu şu an soruyordum. Gerçekten de bencildim.
"Sevgilin iyi merak etme hala uyuyor."
"Sevgili değiliz."
"Ama öpüşüyordunuz."
"Seni ilgilendirmez."
Karşımda ki çocuk yakışıklı olabilirdi ama şimdiden sinirimi bozmaya başlamıştı.
"Sizi kurtardım bana teşekkür etmen gereken yerde atar yapıyorsun."
Daha fazla konuşma gereği duymadan ayağa kalkmaya çalışmıştım. Evet sadece çalışmıştım çünkü uyuşan vücudum ve bacaklarım buna izin vermemiş kalktığım gibi geri oturmuştum. Çocuk yaklaşıp kaldırmaya çalıştığında ise engel oldum. Dokunmasına gerek yoktu.
