WABI-SABI |JIKOOK|

╰☆☆ 𝑩𝒐̈𝒍𝒖̈𝒎 𝒃𝒆ş ☆☆╮

İyi okumalar güzellikler 💞

Jimin'in ağzından :)

•
•
•

"Sessiz ol Jimin."

"Korkuyorum. Bay Jeon geri dönelim."

Yanılmıyorsam saat gece üç civarlarındaydı. Bir kaç gündür zaman kavramımı yitirmiştim, sadece Jungkook ne derse onu yapıyor konuşmam gereken yerler haricinden çıtım çıkmıyordu. Koskoca iki hafta olmuştu, dört gözle bu anı bekliyordum ama şu an neden gitmek istemiyordum, neden bu iğrenç ve pislik insanlarla dolu bu yerden özgürlüğüme ilk adımımı atmaya çekiniyordum.

Kendime ne kadar kızsam ve düşüncelerimi zihnimden atmaya çalışsam da olmuyordu. Jeon Jungkook aklımdan bir saniye olsun çıkmıyordu. Onu burada bırakmak istemiyordum. Sadece iki hafta diyordum kendime sadece iki hafta da beni kendine bu kadar bağlayacak ne yapmış olabilir. Düşüncelerimle baş başayken bir yandan da savsak adımlarla Jungkook'u takip ediyordum.

"Ne saçmalıyorsun. Ne kadar yol kat ettiğimizi görmüyor musun."

Haklıydı. O kadar çok haklıydı ki ağzımı açmaya hakkım yoktu. İki haftadır hiç tanımadığı bir çocuk için nelere katlandığına kendi gözlerimle şahit olmuştum. Kaç defa sormuştum bunu neden yapıyorsun diye, hiçbir zaman da cevabını alamadım bundan sonra da alamayacaktım sanırım.

Fazla masum olduğumu dile getiriyor hep. Değilim. Masum değilim, temiz hiç değilim. Ama farkındayım o benim aksime çok beyaz, sarılarak uyuduğumuz ilk gece de anlamıştım bunu.

"Biliyorum ama..."

Doğruları söylemeli miydim tereddütteyim lakin söylemek isteyen tarafım daha ağır basıyordu. Daha fazla yalan yok Jeon.

"Ama ne?"

"Sizde gelin benimle. Bakın biliyorum bu imkansız gibi bir şey ama, bence başarabiliriz. Buradan çıktıktan sonra izimizi kaybettirmek çok kolay. Sizi burada bırakmak istemiyorum. Lütfen Bay Jeon-"

"Söylediklerin imkansız. Hızlı ol arabayı kaçıracağız."

"Gelmezseniz gitmem."

Sinirden ve üzüntüden dolan gözlerimi siyah incilerine çıkarmıştım. Çok duygulu bakıyorlar Jungkook hala nasıl inkar edebilirsin. Bana bir adım yaklaşsan sana on adım birden geleceğimi bile bile niye ikimizde gereksiz yere bu kadar uzağız.

İki adım atarak arkasında olan bedenimin kolunu sıkıca kavradı. Sinirlendiğini hissedebiliyorum ama kendini sıkıyordu.

"Saçmalamayı kes ve yürü."

"Ben ciddiyim gelmezseniz gitmeyeceğim!"

"Ne sikim yapmaya çalışıyorsun hiçbir fikrim yok Jimin ama biraz daha oyalanırsan özgürlüğünü unut anlıyor musun. Yarın ilk işim seni Bay Kim'e geri vermek olur."

"Bunu yapamazsınız! Sadece sizin iyiliğinizi istiyorum görmüyor musunuz ."

Hala sıkmakta olduğu kolumun moraracağına emindim.

"Yapamaz mıyım? İzle ve gör o zaman!"

Ne kadar sessiz olmaya çalıştıysa şu anda bir o kadar gürültücüydü. Ne yapmaya çalışıyordu. Sadece onu istiyordum. İkimizde mutlu olmayı hak ediyorken şu durumda olmamız gereksizdi. Sıktığı kolumu çekiştirerek geldiğimiz yönün tersine sürüklemeye başladı zayıf bedenimi.