Kuzey Kore'nin Ryanggang eyaletinde askerlik yapanlara ayın belirli dönemlerinde cinsel ihtiyaçlarını karşılamak üzere fahişeler gönderilirdi. Jeon Jungkook'a gönderilen fahişe ise diğerlerinden çok farklıydı.
WABİ-SABI: Japonca"Kusurlar içinde güze...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar güzellerim🥰 Atacağınız her bir yorum ve vote için şimdiden minicik parmak uçlarınızdan öpüyorum😘
• • • • •
Gece boyu Hoseok'a sarılarak ağlamıştım. Hala daha onun yatağında küçülmüş, göğsünde göz yaşlarımı akıtıyordum. Bir tek o beni anlayıp destek çıkıyordu. Geçen gece yaşadığımız olayı unutma kararı almış,ve bir daha konusunu açmamıştık. Ondan çekiniyordum fakat anlatacak kimsem olmadığından bana çok iyi geliyordu. Jungkook ile ilgili olan her şeyi anlatmıştım. Çok bir şey söylememişti.Susup dinlemiş, saçlarımı okşamıştı sadece. O da bana yetmişti zaten.
"Gidiyor musun şimdi?"
Bacaklarının üstünde uzanan mayışmış vücudumu hafif hareket ettirerek alttan kızıl saçlıya bakmıştım. Benim için saatlerdir uyanık olduğundan gözleri kızarmıştı.
"İstemiyorum ama mecburum."
Sevgilimin yanından geldiğimden beri göz yaşlarım durmadığı için, göz kapaklarımın şiştiğini hissedebiliyordum. Açmakta zorlansamda yüzünü inceleyip konuşmuştum.
"Birazdan gelir. Ondan ayrılmak istemiyorum." Hoseok hafifçe eğilip yanımızdaki komodinin üstündeki küçük peçetelerden alıp akan yaşlarımı ve burnumu silmişti. Ona şu anda gerçekten minnettardım. Beni yalnız bırakmadığı için.
"Hadi ağlama artık. Seni üzgün görmesini istemediğini kendin söyledin. Uzun bir ayrılık olacak Jimin bunu ikinizde farkındasınız. Birbirinizi güzel hatırlamanızı isterim. Sonuçta on beş yıldan bahsediyoruz. Kimin başına ne geleceği belli değil. İyice sevin birbirinizi gitmeden önce. Güzel yüzün, onun hatırında kalsın ki her aklına geldiğinde gülümseyebilsin. Kokusunu ve ses tonunu elbet unutacaksın bunun için yapabileceğimiz bir şey yok."
"Hayır. Hayır onun hiçbir şeyini unutmak istemiyorum."
"Emin ol o'da istemeyecektir küçüğüm." Söylediği kelime beni afallatmıştı. Başka birinden duymak istemiyordum.
"Bana küçüğüm deme lütfen."
"Ah,üzgünüm." Yüzünün asıldığını gördüğümde, bacaklarına iyice yerleşip kollarımı beline sarmıştım.
"Söylediğin her şeyde haklısın ve bu beni daha fazla üzüyor." Buruk kıkırtım odayı doldurduğunda, Hoseok'da tebessüm etmişti.
"Üzülmen için söylemiyorum."
"Biliyorum." Buradan giderken kimseyi unutmak istemiyordum. Hoseok'u bile. Biraz daha çektim içime mis kokusunu. Jungkook her şeyde ilkim olsada, Hoseok'da benim ilk gerçek arkadaşımdı. Onun hakkını sanırım asla ödeyemeyecektim.
