MY CLASSMATE IS MY LOVER(mpreg)

CHAPTER 9: MAHAL KITA PERO

Cris pov:

Umaga na pala pero hindi ko feel. Parang wala na akong ganang pumasok dahil sa nangyari sa amin ni John. kahit tinatamad  bumangon ako para maligo. Kakausapin ko nalang siya mamaya. Pagkatapos kung maligo ay agad akong bumaba para makakain. After a minutes ay nagmamaneho na ako papuntang school. Bababa na sana ako kaso may pumigil sa pagbukas ng pintuan ng kotse at ng tingnan ko si Alex pala.

Hi bheb did you miss.. Wika niya

Of course I miss

Agad na pumasok si Alex sa loob ng kotse at agad akong hinalikan ng Sobrang pusok. Syempre bilang lalaki natutukso din Kami Minsan sa mga sexy, maganda,maputi lalo na kung siya ang magbibigay ng motibo sayo. Naglakbay ang mga kamay ni alex papuntang burat ko na ngayoy Sobrang tigas na.

Bheb blowjob kita...wika niya

Ikaw bahala bheb.

Agad na sinubo ni alex ang aking pagkalalaki. Sobrang init ng bibig niya. Hindi ko maiwasang umungol sa Sobrang galing ni alex. Kahit na naduduwal siya ay wala siyang pake mapaligaya lang ako.

Bheb malapit na ako. Aaaahhahhh

Bheb iputok mo sa bibig ko.......wika niya

Ayan na. Ugh ugh ugh ugh. Sobrang daming tamod ang lumabas sa burat ko. Hindi iniluwa ni alex ang burat ko hanggat mayroon pa itong tumutulo na katas. Hanggang sa lumambot nalang ito Hindi parin inululuwa ni alex kaya napatingin nalang sa may bintana ng kotse ko baka may makakita sa ginagawa namin. Sakto sa pagtingin ko ay nakita ko  si John na Sobrang daming luha sa kaniyang mukha. Kaya NAPA balikwas agad ako ng bangon. Pagtingin ko ulit sa bintana ay wala na siya.

What's wrong bheb..wika ni alex

Akala ko kasi may nakita akong tao...wika ko

Ano naman kung mayroon. Alam naman lahat ng nag-aaral dito na mag syota tayo. Normal na gawain ito sa mga mag syota. Kaya don't worry maiintidihan nila yun.....mahinahon na wika ni alex

Pagkatapos ng maka mundong gawain namin ni alex ay sabay na kaming pumasok while holding hands. Lahat nang tumitingin  sa amin ay kinikilig. Sabay na ako sakanila. Paulit-ulit nalang kasi. Hinatid ko muna si Alex sa kaniyang room. Pagkatapos ay pumunta na ako sa room ko. Pagkapasok ko sa room agad kung hinanap si si john. Pagtingin ko sa upuan nila ni Jana ay nakita ko na sobrang pula ng kaniyang mata. Halata na ka gagaling palang sa iyak. Habang nag-uusap sila na Jana ay nakikinig ako.

Bat ang pula ng mata mo?...wika ni Jana

Umiiyak kaba. Tell me kaibigan mo ako

Pero si John walang imik. At alam kung ako ang dahilan non. Natapos nalang lahat ng klase namin wala paring imik si John. Kaya nagpasya akong itext siya.

Kita tayo sa likod ng paaralan natin. Ngayong uwian...text ko sakaniya

Umuna na ako sa likod. Umupo lang muna ako sa may puno habang naghihintay sa pagdating niya at Hindi nagtagal ay dumating na siya.

Anong kailangan mo...wika niya

Gusto kulang humingi ng sorry sa lahat ng nasabi ko sayo kahapon... Wika ko

Apology accepted... Wika niya

Kaya nabuhayan ako ng pag-asa na baka tanggapin niya muli ang aming mpgkakaibigan.

Alam mo John mahal kita pero hanggang kaibigan lang ang kaya Kong ibigay sayo. Mayroon pang iba diyan na mas karapat-dapat ang pagmamahal kaysa sakin... Malumnay na aking wika. Umagos ulit ang kaniyang masaganang luha kaya Hindi ko mapigilan ang aking sarili na Hindi siya yakapin. Yakap bilang tunay na kaibigan. Parang nadudurog ang puso ko sa tuwing nakikita ko siyang lumuluha ng dahil sakin Pagkatapos niyang umiyak ay nagpaalam na siya na uuwi na. Kaya umuwi nalangrin ako.

Jhonnel pov

Sobrang sakit ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko talaga may ibig sabihin ang mga halik niya saakin. Yun pala ako lang pala ang nagbibigay ng kahulugan non. Akala ko parehas din ang aming nararamdaman. Kaya naglakas loob akong umamin sa aking nararamdaman. Baka kasi nahihiya lang siyang umamin. Kaya ako nalang ang na una. Pero lahat ng aking akala ay biglang naglaho dahil wala siyang nararamdaman saakin. Pagkababa ko sa aming sasakyan sakto naman ang pagdating ng kotse niya lalabas na sana siya kaso pinigil sa. Kita ko ang lahat na nangyayri sa loob ng kaniyang sasakyan. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. Napatingin si cris sa bintana sakto na umiiyak na ako. Umalis na ako pagkakita niya saakin. Dapat nayung dahilan para mag move-on kahit Hindi maging Kami. Pagka pasok ko sa room ay agad akong umupo sa aking upuan na ngayoy naka upo na si Jana. Pagtingin ko sa may pintuan sakto ang pagdating ni cris. Nagtama ang aming mata. Pero agad ko din itong binawi dahil Sobrang nasasaktan talaga ako. Maraming tanong si Jana perk lahat ng yun Hindi ko sinagot. Hanggang sa matapos lahat ng subject namin wala akong naintindihan kahit Isa. Biglang tumunog phone ko hudyat na may nagtext. Pagtingin ko galing kay cris. Nakikipag kita sa likod ng paaralan. Nagdalawang isip muna ako kung pupunta ako pero nanaig ang aking puso na puntahan siya baka sabahin narin niya saakin na gusto niya rin ako. Pagdating ko sa likod Nandon siya sa may puno naka-upo. Agad kung kinuha ang kaniyang atensiyon. Hindi naman ako nabigo dahil tumingin siya saakin. Sana pala Hindi nalang ako pumunta dito. Gusto pala niyang maging magkaibigan Kami at nagsorry siya sa sinabi niya saakin kahapon. Hindi ko maiwasang umiiyak kaya lumapit siya saakin para yakapan. Yakap bilang tunay na kaibigan. Pagkatapos kung umiiyak ay nag pasya na akong umuwi nalang. Hindi ko maipapangako sakaniya na magiging magkaibigan Kami. Dahil ang gusto ko higit pa don. Alam ko namang walang chance. Pero Hindi parin ako susuko hanggang sa mahalin niya rin ako. Pag kauwi ko ay agad akong pumunta sa kwarto ko para magpalit ng damit at para maligo narin. Hindi na ako lumabas para mag dinner. Matutulog nalang ako total wala naman akong ganang kumain.

Vote & comment

Written by  Mr: Damon