MY CLASSMATE IS MY LOVER(mpreg)

CHAPTER 26: BONDING WITH THE SQUAD

Cris pov

Apat na buwan na ang nakalipas magmula na maging Kami ni jhonnel. Ang masasabi kulang makalipas na apat na buwan ay Sobrang saya dahil lagi kaming lumalabas ni jhonnel. Pumupunta Kami sa lugar na gustuhin naming puntahan.

Ngayong araw naman ay magbobinding kami ng aking sariling pamilya. Dadalhin kulang naman sila sa ocean park. Gusto ko kasi don dahil masarap ang simoy ng hangin at nakakarelax. Pweding pwede pa magpicnic don dahil sobrang lawak ng lugar na yun at marami rin don magkaka pamilya na nagbabanding.

That's why I choose that place. Sigurado din naman ako na mageenjoy din don ang pamilya ko. Don kuna narin balak magropose kay jhonnel. Gusto kuna kasing pakasalan siya para wala na siyang dahilan para iwan niya ako. At para narin masundan ang apat. Gusto ko kasing marami para masaya. Naiisip ko palang napapangiti na ako.

Nandito na ako sa tapat ng bahay nila jhonnel. Pag busina ko sasakyan ko ay agad kung nakita ang mga bata na nagsisitak buhan papunta sa kotse ko. Agad ko namang binuksan ang pinto ng sasakyan para maka pasok sila. Hindi nagtagal ay dumating naman si jhonnel. Pagka sakay ni jhonnel ay agad kunang pinaharurut ang kotse ko papuntang ocean park

Makalipas ang 30minutes ay nakarating na kami sa ocean park. Pagka park ko palang ng kotse ko ay namang nagsi takbuhan ang mga bata palabas. Halatang mga excited. Habang ako naman ay pumunta sa likod ng kotse ko para kunin ang mga gagamitin namin para sa picnic namin katulad nalang ng mga pagkain at alapad na tela para sa upuan namin at lalagyan ng mga pagkain.

Pagkuha ng mga gagamitin namin ay naglakad na ako papunta sa pwesto namin. Inilapag kuna ang malapad na tela na aming gagamitin. Tumulong naman si jhonnel sa paglagay ng mga pagkain namin. Habang ang mga bata ay busy sa kalalaro. Pero napansin ko wala si ADHAN don kaya luminga-linga ako upang makita ko siya.

Paglinga ko sa kaliwa ay nakita ko siya. May kausap siyang batang babae na umiiyak. Pinuntahan kuna siya baka siya pa ang sisihin sa pag-iyak ng bata. Pagkalapit ko hindi ko muna sila inistorbo dahil nag-uusap pa sila.

Adhan Xavier pov

Habang naglalaro kami ng mga kapatid ko ay may napansin akong batang babae na umiiyak kaya pinuntahan ko siya para patahanin sa pag-iiyak. Ng maka lapit na ako sa kaniya ay sobra akong namangha dahil Sobrang ganda niya. Hindi ko akalain na may nabubuhay palang isang batang dyosa sa earth.

Habang naka tulala ako ay napatingin naman saakin ang batang babae. Kaya mas lalo itong Napa iyak. Hindi ko alam kung bakit hindi naman ako pangit para iyakan. Mas lalo namang hindi ako masamang tao dahil sa kapogian ko. Hindi kuna natiis kaya nagsalita na ako.

Why are you crying?

Wala akong sagot na nakuha sakaniya kaya inulit ko ulit ang tanong ko.

I said why are you crying....sigaw na wika ko

Mas lalo namang umiiyak ang bata dahil sa insala ko

I'm so sorry for shouting you...sincere na wika ko

Napatingin naman ang bata saakin.

Nahiwalay kasi ako sa mga magulang ko eh...naiiyak na wika niya

Stop crying. I will help you to find your parent. Okay!....nakangiting wika ko sakaniya.

Nagliwanag naman ang mukha ng bata sa sinabi ko. Mas lalo akong nabighani sa kagandahang taglay niya. Naglakas loob ako na tanongin kung ano ang pangalan niya.

What is your name?

My name is GENESIS....nakangiting wika niya

Bakit Genesis ?...lalaki ba siya...tanong ng isip ko