Guilty / Hyunin

Problema de confianza

"Yemeğini yesene." Hyunjin'in bakışlarını aldırmadan önüme konmuş ramene baktım.

Açtım ama halsiz hissediyordum. Eğer ağzıma bir lokma atarsam kusucakmışım gibi bir his vardı içimde. Yanımdaki Felix elindeki çubukları bırakmış ve bana yaklaşmıştı.

"Jeongin bir sorun mu var?" içinde olduğumuz durum zaten oldukça büyük bir sorundu zaten.

"Yok. Bir sorun yok. Aç değilim sadece." inanmayan bakışlarını üzerimde hissediyordum.

"Benim yedirmemi mi bekliyorsun?" Hyunjin ciddiyetle sorduğunda çubukları elime almıştım.

Tek dertleri benim yemememmiş gibi davranıyorlardı, bu sinir bozucuydu.

Ağzıma rameni götürüp yemeye başladığımda Hyunjin halan dikkatle bana bakıyordu.

'Ne var' adlı bakışımı ona yönlendirdikten sonra ağzımdakileri çiğnemeye devam ettim.

Yemek bittikten sonra ayağa kalktım. Tamamını yememiştim ama en azından yemiştim.

Odaya çıktıktan sonra yatağa uzandım. Yorgun hissediyordum.

Kapı açıldığında gelen kişiyi tahmin etmek zor değildi. Yine Hyunjin gelmişti. Gözlerimi açma gereği duymamıştım.

"Değişiksin." dediği şeyle yüzümü ona döndüm, gözleri çok değişik bakıyordu

"Çok değişiksin." ne demeye çalışıyordu anlamamıştım.

"Daha önce kimsede senin gibi olmamıştı. Anla artık Jeongin sadece sen varsın anla." aşk itirafı falan mı yapıyordu bu çocuk?

"Hyunjin ne diyorsun anlamıyorum?" ayağa kalkmıştım.

"Jeongin neden beni kendine bir anda böyle bağladın. Ben seni düşünmeden yapamıyorum. Çok saçma evet çok saçma ama gözüm sadece seni görüyor." derin bir nefes aldım. Bir anda ne olmuştu bilmiyorum ama karşımdaki beden Hyunjin'in olamazdı.

"Hyunjin-"

"Jeongin ben sana aşık oldum.Sevgili olalım derken yalan söylemiyordum." söyleyecek bir şey bulamıyordum.

İçimde ona büyüyen nefreti göz ardı edemezdim. Bana yaptıklarını-yaptırdıklarını görmezden gelip onunla sevgili olamazdım.

Sorunsuz geçen hayatımı mahveden adamla sevgili olamazdım. Ben Jeongin'dim bir hırsızla olamazdım.

"Hyunjin biz olamayız. Yaptığın şeylerden sonra senden sevgili olmaz." kafasını iki yana salladı.

"Olur. Jeongin sen kabul edersen olur." bu sefer kafamı ben iki yana sallamıştım.

"Ne değişti Hyunjin. Dünden bu yana ne değişti de bir anda bana aşık oldun?" gözlerindeki ifadeyi hiçbir şekilde seçemiyordum.

"Hiçbir şey değişmedi Jeongin. En başından beri ilgim vardı sana. Ama bunu kabullenecek kadar cesaretim yoktu. Sende diyorsun biz farklı insanlarız ama bir şans veremez misin?"

Kendimi delirmiş gibi hissediyordum. Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Sen dememiş miydin birisinin sevdiği insan kalbini kırarsa aynı şekilde düzeltebilir diye. Lütfen kalbini düzeltmeme izin ver. Yaptığım her şeyi düzeltmeye hazırım." Jeongin buna izin verirse ona aşık olmaktan korkuyordu.

Ama içinde bir umut vardı. Belki de hayatını mahveden bu adam tekrar düzeltebilirdi.

"Hemen sevgili olamayız. İlk önce kendini kanıtlaman lazım. Sana güvenmem gerek."

Yüzüne koyduğu gülümseme daha öncekilere benzemiyordu.

Diğerlerine nazaraz içinde daha fazla duygu barındırıyordu. Hoşuma gitmişti.

****************

Artık bir şeylerin vakti gelmeye başladııııı

Kısa oldu bunu için özür dileriz öbür bölüm düzeltmeye çalışacağız.

shipartyy ♥♥♥