Sokak Müzisyenleri | ARA VERİLDİ|

7☘

Nasil kaza yaparlardi?

Babam arabayı hep özenle kullanırdı.  Taksinin numarasinı çağırdım. Adresi verdim. Hemen giyinmeye başladim.
5 10 dakika sonra taksi gelmişti. Gözyaşlarım o kadar hizli iniyordu ki yere sanki yağmur gibiydi. Yagmur gibi yağıyordu. Bir insan hep şanssız mi olmak zorundaydı. Tam herşey güzel derken....
Telefonum kapanmak üzereydi şimdi ne yapacaktım. Yarın umut oraya geldiğinde beni bulamayacakti. Yanlış düşünceler içine girecekti. O kadar yolu benim için gelecek ama beni bulamayacaktı. Napicaktim simdi.

Annem bana annelik yapmadi
Babam bana babalık yapmadi
Kardeşim bana kardeş gibi olmadi
Ama umut bana herkesten çok çok oldu annem de oldu babamda oldu kardeşim de oldu. Olmak için dünden hazırdı.
Ama onlar ailemdi onların yanina gitmek zorundaydim. Onlar görevlerini yapmasalar bile ben yapmak zorundaydım. Başka çarem yoktu.
Annemin dediği konuma gelmistik. Büyük bir hastaneydi. Taksiciye parayı uzatıp taksiden indim. Ağlaya ağlaya hastaneye girdim. Danışma kısmına ilerledim.
-merhabalar emine yaman mehmet yaman nerede
-2 kat 234 numara
-teşekkür ederim
Hemen koşarak çıktım.  Vardığımda annem yere çökmüş ağlıyordu. Annemin yanına gittim hiç ummadigim bir haraket yaptı ve bana sarıldı..
Yıllar sonra

Yıllar sonra

Yıllar sonra

Yıllar sonra ilk defa sarılmıştı. Saçlarımı kokluyordu.

Ağlıyordu babam için kardeşim için düşünmeden edemedim

Ben kaza yapsaydım benim için de ağlar mıydı

Annem ben sormadan söylemişti babamı normal odaya almışlardı. Ama kardeşim hala yoğun bakımda ve durumu ağırdi. Anneme kaza anini sordum
"Bilmiyorum asel nasil oldu bilmiyorum.
Çok güzel şekilde gidiyorduk. Muzik açtık söyleyr söyleye gidiyoduk
Kardeşin arkada telefon oynuyofu. Kac defa ehliyet kemerini taktım. Ama rahat etmiyomuş takmadi.  Sonra babanhem arabayı kullandı sonra arkasinı döndü kardeşine kiziyomus gibi yapmak için. Sonra sonra önümüzde bir köpek belirdi tam mehmet önune bak dicektim baban önune döndü direksiyonu kirdi ve uçurumdaydık. Babam ve benim kemerler bağlıydı. Ama kardeşinn"

Ağlamaya başladi. Bu sefer daha fazla ağlıyordu. Sırf kardeşim yüzünden geldigimiz hallere bak. Sevmiyordum onu şımarık kızın tekiydi. Annem babam iyiydi ama kardeşim değildi. Belkide iyi olacakti belkide olmayacaktı. Umrumda değildi.  Gerçekten değildi.  O bana sirf inat olsun diye annemin yanina gider sarilirdi sırf bana inat  olsun diye babamla oyun oynardi biliyordu beni sevmediklerini ozen gostermdiklerini.
Babami görüp gidecektim annem de iyiydi benim evlatlik gorevim bu kadardi.
Babamın odasinın önündeydim. Iceri girip ne diyecektim. Ama girmek istedim icimdeki ses girmemi istedi.
Kapiyi tiklattim. Gir diye ses geldi. Ama içerde babam yoktu icerde annem vardı iyide babam nerdeydi
-babam nerde
-Kardeşini uzaktan görmeye gitti
Anlamalıydım. Neyse bende oraua gittim nasıl olduğunu sorup gidecektim.
Yoğun bakım odasına geldiğimde babam ağlıyordu. Kardeşime bakip agliyordu ama fazla fazla ağlıyrodu. Yanina gittim elimi omzuna koydum. Bana döndü tekrar ağlamaya başladı. Sarıldım ama elini dahi oynatmadı. Ağlamaya devam etti kendini suclamaya basladi daha dikkatli kullansaydim, hepsi benim suçum, orda ben olmaliydim... diyordu.
-baba snein suçun yok annem anlatti kardesimin inatçılığı işte
Dememle bana döndü yüzünde alev vardi alev saçıyordu
-sırf kardeşini kıskandigin için ne dediğini bilmiyosun ne anlatti annen yalan konuşma annenn sana birsey anlatmaz aptal kız. Git burdan hemen şimdi bana destek olacağına yaptigin şeye bak kardeşini suçluyosun çünkü kiskandigin icin yazik sana

Neydi bu şimdi sinirini bendne mi çıkarıyordu aptal kızmış o kadar sinirlenmistim ki gözüm artik hiçbirsey görmüyordu babama dönük
- kiskaniyorum mu sencede normal değil mi baba normal değil mi yillar oldu yanima gelmedin nasilim sormadın toplantilarima gelmedin odama gelmedin sadece onunla ilgilendiniz. Annem kimsesiz çocuklarla ilgilendi bakti benim yanima gelip bir kere bile daçımı oksamadi beninle gezmedi eglenmedik me yaptiysam tek yaptım  Para verirken bile baskasi ile verdiniz kendiniz yanima gelmediniz. Asıl size yazik keşke hic gelmeseydim sana destek size destek olurum diye geldim.  Nasil anne nasıl babasiniz bilmiyorum ne annelik yaptiniz ne de babalık rol icabi ilgilenkis yaptiniz sordunuz mu bir kere bile nasilsin diye nedne boylesin diye sordunuz mu?
Bu sefer bağırmaya başladım
Ne kardeşim olacak o kiza üzülüyorum ne de sana umarim daha beter olursunuz. Yaziklar olsun size nefret ediyorum hepinizden."

Dedim ve gittim. Arkama dahi bakmadan gittim. Neler demistim ağzımdan neler çıktı hiçbilmiyordum. Tek bildigim pismandim buraya geldiğim için pişmandım.

Eve geldiğimde eşyalarımı topladım para aldım cok para aldim madem bana babalik annelik gorevini yapmadiniz bu paralar benim hakkim dedim birsürü para aldim. Ve mektup yazdim. Saat kaçtı hiç bilmiyorum burdan çıkmam lazımdı. Ağlıyordum ağlamam gittikçe artıyordu. Bu gece otele gitmeliydim sonra kendime ev bulurdum. Taksiye bindim otele geldim. Küçük bir oteldi ama olsun bama yeterdi. Odama geldiğimde telefonu sarja taktim. Gozlerimde yas kalmamıştı. Sızlamaya başlamıştı. Olanları gozden geçirdim. Nefret ediyordum babamdan kardeşimden hepsinden. Kocaman dunyada beni tek biraktılar.
Telefonu açtim bilmem kac defa arama vardi birsuru mesaj. Umuttandı ona bu olanları anlatamazdım. Bilinmryen numaradan mesaj vardi annem olmalıydı. Bakmadan sildim.  Uykuya ihtiyacim vardı. Uyumam lazimdi ama olmuyordu. Umuttan gelen mesajlara baktım
Nerdesin asel neden bakmiyorsun aradim baksana asel birsey mi oldu asel.....
Cevap vermeliydim nankor olmamaliydim
Umut ışığım:  iyiyim umut. Yarın geldiginde konusuruz simdi uyumam lazim. Seni seviyorum. Iyi geceler.

Sonra kulaklığımı taktim muzik açtım. Baska sansim yoktu. Sonra gözüm yavaş yavaş kapanmaya başladı...