Sokak Müzisyenleri | ARA VERİLDİ|

11☘

Beni eve bırakmışlardı. Onlar da kendi evlerine gittiler, yarın yanıma geleceklerini söylediler. Kiyafet dolabını ve banyoyi gösterdiler. O kadar içten davraniyolardi ki, beni ilk defa gördüler, ilk defa sesimi duydular ama yanımda oldular yaramı kapatmak istediler. Yarami onlar açmadı ama yinede kapatmak için sarıldılar. Bu zamana kadar kimse sarılmadı, kimse yanımda durmadı, herkes incinmemenin peşindeydi, kimse incitmeyelim demedi. Insanoğlu nankör bunun başka açıklaması olmazdı. Ama artık bir karar almıştım bundan sonra;

Yaslanamadığım duvarı yıktım, kendi ördüğüm duvarlari yıktım, burası evim dediğim yerı yıktım,  bütün suçu kendime yıktım, koyduğum kuralları yıktım. Yeni bir ben yarattım ve kimse oraya değmeyecek nokta.

Bu sözü çantamdaki bir deftere yazdım. Kiyafet dolabından birkaç kıyafet aldim ve duşa girdim. Olanları baştan düşündüm ağlamadan edemedim, kim olsa ağlardı değil mi tam birine ah tamam oldu diyosun çok geçmeden yanıldığını görüyosun. Seni yanıltan, seni üzen, seni kıran, seni paramparça eden de nedense en sevdiklerin oluyor. Bu değişmeyen bir kural.

Banyodan çıktıktan sonra müzik söylemek için müzik odasına gittim. Evet evde bir müzik odası vardı. Ev çok guzeldi. Bir mutfak 4 oda vardı. Artı birde müzik odasi. Pahali bir yere benziyordu. Müzik defterini çıkarım şarkılara baktım hangi şarkı daha güzeldi diye bakarken gözüme bir şarkı ilişti ve onu söylemek karar verdim. Mikrofona yaklaşım kendi kendime ritim tuttum

3

2

1

Seversin sevmez gel dersin gelmez
Bu acı bitmez çaresizim çaresiz
Gün gelir arkasından koşarsın bekle dersin
Bir kere dönüp bakmaz çaresizim çaresiz.....

Biraz daha sesimi yükseltim soylemeye devam ettim

Bir gün gelir aşk biter insafsızca terk eder
Bütün bunların ardından sadece gözyaşı kalır.....

Biraz daha söylemek isterdim ama çok yorulmuştum olanlar o kadar üstume gelmişti ki dağ gibi durmuşm sonunda biranda yıkılmışım gibiydi. Bu gece iyiki tek kaldım. Telefonumu elime aldim muzik listeme girip bir şarkı açtım. Ve gözlerimi yumdum.

Asel'in annesinden

Asel kaza yaptığı gün görmüştüm en son onu. Neden böyle biriydi bilmiyorum. Asosyal biriydi kimseyle konusmayan biri olmuştu. 4 yıldır böyleydi. Hic sormadım ne oldu diye açıkçası umrumda değildi. Hastaneye de neden çağırdım bilmiyordum belki kardeşine destek olurdu iyi olmasını felan sağlardi. Ama nerde onda bu kapasite. O sadece odasinda otursun baska ise yaramasın hic arkadaşı olmaz mi birinin yoktu biraz beni ornek alsaydı  baksin çevreme hep gundemdeyim popilerim. Aman neyse ben onun öz annesi değildim.

Asel'in öz annesi benim kardeşimdi. Kardeşimle yıllarca kavga etmiştik. Benim sevdiğim adami seviyordu. Ikimiz aynı kişiyi seviyorduk. O da onu seviyordu ama bunu kendime yediremedim. Zoruma gitti. Evlenmek istedi annemi ikna ettim vermedi ona babami ikna ettim o da vermedi. Ikna etmesi zor olmadı eğer verirlerse kendimi öldürmek ile tehtit ettim.  Ama kardeşim her gun her gece ısrar etti ama nafile. Hergün bulustular sevdiğim adam ile sarıldılar gülüştüler. Gizli kaçamak kafelere gittiler. Birbirlerini cok seviyolardı bu çok belliydi ama ben ne olacaktım bende onu deliler gibi seviyordum. O kardeşime yakin oldukça kıskançlıktan delircek gibi oluyodum. Sonra kardeşim napti etti evlenmeye ikna etti. Evlendiler, zoruma gitti odadan çıkmadım düğüne gitmedim yüzlerine dahi bakmadım. Onu sevdiğimi bile bile gezdı onunla dolaştı sarıldı evlendi. Onunla asla konuşmadım.
Farkli yere taşındılar sonra Asel oldu. Son 1 ay kaldi doğuma kardeşim doğurursa ölecekti. Ama kabul etti aptal işte. Asel doğdu kardeşim öldü üzülmedim diyemem üzüldüm. Kardeşim öleceğini bildiği için mektup yazmış. Isminin asel olmasıni ve ona benim bakamı nasihat etmiş. Kabul etmedim. Ama ailem ısrar etti. Bunun uzerine şuan ki eşim beni biryerde görmüş evlenmek istemiş zengindi o zamanlar bile zengindi. Kabul ettim Aseli. Baktım bakmak zorunda kaldım ama bunu Asel asla öğrenmedi. Sonra çocuk esirgeme kurumunda çalışmak istedim küçük çocukları herzaman severdim. Orada ozen gösterdiğim çocuk vardi. Adı onu tam hatirlamiyorum. Sonra asel büyüdü bir yasa kadar sevdim büyüttüm cocuktu gozume masum geliyordu. Büyüdükçe annesine benzedi gözleri saçları herseyiyle nefret ettim soğuk davrandim kendinden nefret etmesi için herşeyi yaptim. Ama o israrla ayakta durdu. Sonra kardeşi oldu onunla anlaşamadı sırf kiskansin diye ona daha iyi davrandım bir nevi kardeşimin acısını ondan çıkarmaya çalıştım. Sevdiğim adam ise gitti eşi ölünce kimse görmedi kimsede bilmiyor nerede olduğunu.

Hastane olayindan sonra bir kere aradim baktı ama gideceğini söyledi. Nereye giderdi bu kız aptal işte para ise veriyoruz zoru neydi anlamiyorum. Umrumda değildi nereye giderse gitsin. Aramam sormam bile benim kızım değildi.

Hastaneden taburcu edildik eve geldik. Kızım melisa iyiydi. Kocamda iyiydi hickimse Aseli sormuyorud. Eşim de gerçekleri biliyordu. Ama melisa bilmiyordu öğrenmese iyiydi. Bu aralar onunla uğraşmazdım. Ama önemli olan ne diyecektim soranlara tatile gitti felan derim baska sansim yoktu. Kızım olmadığını dersem olmazdı gundemden düşerdim kötükadin olarak bilinirdim asla bunu göze alamazdım...

Günde 2 tane bölüm attım

Fikirlerini yazın bakalım

Sarkilsrin adıni merak eden olursa bana dm den ulaşsın

Ya da su bölümde olsun dediginiz yer

Benle buraya kadar gelen herkese çok teşekkür ederim.