Chapter 25

9 1 0
                                    

Sky POV

Louie Jones is my cousin.

Sya lang ang cousin ko sa side ni Mama. Sya din ang pinaka-close kong pinsan sa lahat.

Lagi syang andyan para sa akin. Lahat ata ng secrets ko nasabi ko na sa kanya. He is like my own brother. He's one call away.

He is always there to support me with everything, kahit na kalokohan pa yan.

Lagi nyang iniisip yung kapakanan ng iba kaysa sa kanya.

That's why I adore him.

Pagkatapos namin mag-usap ni Louie bumalik na din kami sa classroom.

Pagkapasok ko pa lang ang dami ng nakatingin sa akin.

Maybe, nakita nila yung nagyari kanina.

May lumapit sa akin na kaklase kong babae.

"Are you okay? Your eyes are swollen." Hindi ko alam kung totoo bang nag-aalala sya sa akin kasi mukha namang masaya sya sa nangyari kanina.

"Paki mo?" Tanong ko sa kanya at inirapan ko pa.

"You deserve it." Sabi nya at bumalik sa upuan nya.

Bumalik na lang din ako sa upuan ko at hindi pinanansin si Jack sa tabi ko. Wala din naman syang pakielam sa akin eh.

Hinintay ko lang matapos ang klase bago ko niligpit ang gamit ko at tumayo na para makauwi.

Palabas na sana ako ng classroom ng may tunawag sa akin.

Lumingon ako at nakita si Jack na nasa harapan ko.

Nagtaka naman ako kung bakit nya ako tinawag.

"Why?" I ask him.

"Im sorry." He said.

Is that a sincere apology? I cant feel the sincerity. Parang napililitan lang syang sabihin.

"No, it's fine. Sanay na ako sayo." Nakangiting sabi ko at umalis na.

Pumunta na akong parking at sumakay sa kotse. Sa condo muna ako dumiretso kasi gusto ko munang mag-isip ng bagay-bagay.

Nagpalit na ako ng damit at dumiretso sa sala.

Nakatulala lang ako doon at hindi alam kung ano ba ang pwede kong gawin.

Ang hirap talaga pag one sided love.

"Ang sakit." I sighed.

Naisipan kong tawagan si Louie kahit na hindi pa ako maka-recover na buhay talaga sya at nakakausap ko pa.

I told him I needed advices. Sya lang talaga ang maaasahan ko sa ganito. Wala naman kasi akong kaibigan.

Malapit lang din dito yung condo nya kaya nakarating din sya agad.

"Oh, mag-lasing ka." Inabot nya sa akin yung chuckie na isang balot at umupo sa tabi ko.

Akala ko pa naman alak talaga. Gusto ko pa naman uminom.

"Mahirap ba?" Simula nya.

Hindi ko alam kung para saan yung tanong pero naintindihan ko din agad.

Tumawa ako ng mahina bago sumagot.

"Oo. Sobrang hirap nga, eh. Hindi ko na alam gagawin ko," Naiiyak na sabi ko. "Kaya ko pa ba? Ayoko naman itigil yung arrangement namin. Mahal ko sya, eh. Mahal ko si Jack, sobra." Sabi ko sabay inom ng chuckie.

"Pero, mahal pa din talaga nya si Trisha kahit ilang taon na yung lumipas." Pagtuloy ko.

"Do what you think is the best for the both of you. Ayokong nasasaktan ka. Kung ako papipiliin, ititigil ko na yung arrangement. Nasasaktan ka na. Mas masaya kayang ikasal na mahal nyo ang isat-isa. Maybe, this is the sign that you should stop. Ilang beses ka ng nagtitiis." Sabi ni Louie.

"Pero, hindi ko kaya. Hindi ko kayang iwan sya. Mahal na mahal ko sya. Pero, siguro nga tama ka. Ayoko naman maging selfish. Ako masayang ikakasal sa kanya samantalang sya hindi masaya. Parang kinukuha ko na din yung kalayaan nya. I should stop this. Nasasaktan kaming pareho. Wala naman akong karapatan sa kanya." Iniyak ko lang lahat.

Trisha was his first love. Trisha was his everything. Kaibigan ko sila parehas noon. Halos baliw na baliw sya doon may Trisha. Almost 2 years din sila kaso biglang binawian ng buhay si Trisha dahil sa sakit nya. Halos apat na taon na yung nakalipas pero si Trisha pa din. Naiintindihan ko naman, hindi naman agad mawawala yung pagmamahal mo sa isang tao lalo na first love mo pa yun.

Hindi lang talaga siguro ako yung babaeng papalit kay Trisha. Madami pa namang iba dyan. Gusto ko ding maging masaya si Jack.
Ayoko maging selfish.

"It's your choice, Sky. Para din naman sa inyo yan. Just choose what you think is the beat for the both of you. I am always here to support you." Sabi nya.

"I made my decision. Salamat sa tulong mo, Louie. Paano na lang ako kung wala ka?" Natatawang sabi ko.

Pinunasan ko ang luha ko at tumayo para kumuha ng tubig.

"I will talk to my family and his family tomorrow." I said.

Nag-stay muna dito si Louie hanggang dinner tasaka umalis na din.

Naghanda na din ako sa pagtulog at inisip kung ani mangyayari kinabukasan.

-

A simple vote will be appreciated.

Follow Me!

Thank you for reading!


I'll Make You Mine Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon