I'll Make You Mine

Chapter 26

Sky POV

Nasa office ako ngayon nila Dad. Andito din yung parents ni Jack. Ngayon ko sila kakausapin.

"What's the urgent meeting, honey?" My mom asked.

Nakatingin lang sila sa akin. Mas lalo akong kinabahan sa kung ano pwedeng mangyari.

"I want to cancel the marriage." Sabi ko habang nakatingin sa kanila ng deretso.

"What did you say?" Mahinahon na sabi ni Dad pero alam kong nagalit sya sa sinabi ko.

"Hon, let her explain. Tell me why would you want to stop this wedding." Sabi ni Mom.

Nakatingin lang sa aking yung magulang ni Jack, mukhang nagulat sila sa biglaan kong desisyon.

"I know that this is a very sudden decision. Pero, hindi ko po kayang makitang nahihirapan si Jack. Ayoko pong isakripisyo nya yung kaligayahan nya dahil lang sa papakasalan nya ako," Naramdaman ko na naman yung luha ko na tumulo, "Alam kong ayaw nya sa arrange marriage na 'to. Gusto ko kung magpapakasal man sya, yung babaeng gusto nya yung papakasalan nya. Ang makasarili ko po kung ako masaya habang sya hindi. Hindi nya po ako pinilit na sabihin ito, nagkusa po ako. I only want the best for him. Wag po kayong mag-alala, mabait po si Jack. Kahit po masungit sya, inaalala nya pa rin yung kapakanan ng iba. Inaalagaan nya po ako." Tuloy lang yung luha ko sa pagbagsak.

Tumingin ako sa parents ni Jack at ngumiti.

"It's such an honor to meet Jack's parent. Mahal na mahal ko po ang anak niyo. He's a responsible man. Wag po kayong magalit sa kanya. Kahit saglit lang yung pinagsamahan namin, mahalaga na po sa akin yun. Ako na po yung kakausap sa kanya, sana po hindi makaapekto yung desisyon ko sa pagkakaibigan nyo ng parents ko," Pinunasan ko ang luha ko at ngumiti sa kanila. Nilipat ko naman ang tingin ko sa magulang ko, "Mom, Dad. I am sorry. I failed you, guys." Ngumiti din ako sa kanila.

Lumapit sa akin ang nanay ni Jack at niyakap ako.

"T-thank you. Thank you for taking care of my son. Thank you for loving him. Naiintindihan ko ang desisyon mo. Huwag kang mag-alala hindi ito makakaapekto sa amin. Mag-usap kayo ni Jack ng masinsinan." Sabi nya at pinipigilan ang sarili umiyak.

Lumapit din sa akin si Mommy at niyakap ako.
Ngumiti lang sa akin si Dad at si Tito.

Nagpasalamat ako sa pag-unawa nila at umalis na.

Siguro nga, hindi lahat ng bagay ay para sayo.

Love does not begin and end the way we seem to think it does. Love is a battle, love is a war; love is a growing up.

We may think that love is easy, pero hindi pala talaga. Sometimes, the heart sees what is invisble to the eye.

Love is a challenge. Matira matibay.

Love is hard.

It's not just about when you love someone.

-

I texted Jack na magkita kami sa coffee shop malapit sa condo nya.

Nang makarating ako doon ay nag-order muna ako ng maiinom ko.

Umupo ako sa vacant seat sa tabi ng glass window kaya kita mo yung nasa labas.

Kukuhanin ko sana yung phone ko sa bag kaso biglang may lumapit na lalaki sa table ko.

"Hi." Sabi nung unknown guy.

"If you are trying to flirt, well I am not interested." I said the  rolled my eyes at him.

"Sungit." Sabi nya ng natatawa at umalis na.

Hindi ko na pinansin at hinanap na lang yung phone ko sa bag.

Wala pang ilang minuto bumalik na naman yung lalaki.

"I said I am not--" Hindi ko na naituloy yung sasabihin ko ng nakita ko kung sino yung lalaking nasa harapan ko.

"Pinapunta mo ba ako dito para makita kang makipaglandian sa iba?" Una nyang sinabi pagkaupo nya pa lang.

I smiled bitterly. Hindi ko na lang pinansin yung tanong nya at tumingin sa kanya.

"Do you want anything? Are you hungry?" Tanong ko sa kanya.

"No. Just tell me what you want to say. Ayokong makasama ka." That hurts, though.

Pinagmasdan ko lang muna yung itsura nya. Huling beses ko na syang makikita ng ganto kalapit.

"You look stupid. Are you flirting with me kahit kakatapos mo lang makipag landian sa iba?" Naiiritang sabi nya.

Natawa na lang ako. Baka isipin ko nyan, nagseselos sya.

"No. He's a stranger. I dont even know him." I defend myself.

"Liar. I know that you love to flirt around with boys." He said coldly.

"Yeah, right. Believe whatever you want ro believe. Basta alam ko sa sarili ko yung totoo." Pinipigilan ko yung luha ko dahil pagod na pagod na akong umiyak.

"By the way, I have a great news," Pagsisimula ko, "I already talk to your parents and my parents, too." Pinagmasdan ko lang yung reaction nya at mukhang naguguluhan na sya.

"What? Your telling them that you can't stand my attitude and I am treating you so bad? Nagpaawa ka ba sa kanila? Tsk." He scoffed.

"No. I told them that I want to stop this marriage." I said, watching his reaction.

Jack POV

I was taken aback. She wants to stop the marriage?

I managed to keep my straight face and look directly at her.

"I think this is the good idea. Let's stop this. Wala naman mangyayari. You still love her, Jack. I know that it is not easy to move on. After all, she is your first love. I want you to marry the woman whom you love, hindi yung papakasalan mo yung babae na na-arrange marriage lang naman sayo." Tumigil sya para uminom sa inorder nyang kape.

This is what I want, right?

But, why does my heart ache?

"I want you to be happy, Jack. I dont want to take away your freedom. I am l-letting you go. Promise me, that you'll find a better woman. Maikli man yung napag-samahan natin pero sobrang saya ko na dun. I always treasure my every moment with you." She paused the wipe her tears.

Why is she crying?

Why am I hurting?

"I want you to know..." Huminga muna sya ng malalim bago tinuloy ang sasabihin, "...that I love you. And, I always will." Patuloy lang sa pag-agos yung luha nya.

She love me? She love me.

Why am I stupid? Bakit ngayon ko lang napansin?

"Alam kong tingin mo sa akin malandi, slut or whatever. But, I am telling you, hindi ako ganun, sayo lang," She chuckled while wiping her tears, hinubad nya ang singsing sa daliri nya at ipinatong sa lamesa, "I think this is my last farewell. Thank you for the memories we've shared. I will always and forever treasure them." She smiled before she stand up to leave.

Pinanood ko lang syang unalis.

Hindi ko alam yung gagawin ko.

Am I too late?

Am I too harsh?

I know that there's this weird feeling that I have for her, but I always deny it.

Pero ngayon, alam ko na. Naiintindihan ko na.

I love her, too.

And, I will do everything just to take her back.

-

A simple vote will be appreciated.

Follow Me.

Thank you for reading.