YOU ARE STEAL MY HEART/Lee Minho

☆ÖZEL BÖLÜM☆

-Woojin'den-

Doktorun ameliyathaneden çıkmasıyla ayağa kalktım.

Felix...Felixi kaybetmiştik.Şuan Hwanghon'dan haber alacaktık.

"Doktor bey durumu nasıl?"

Neredeyse ağlayarak sorduğum soruyla yüzünde acı bir ifade oluştu.

"Üzgünüm bayım ama onu da kurtaramadık."

Doktor gittiğinde ne yere düşen Jisung'u ne de ağlayan Mina'yı teselli etmeye calışan Hyunjin'i görmezden gelerek ilerideki'nin yakasına yapıştım.

"Senin arkadaşın yüzünden iki evladımı kaybettim.O piç yaşarsa bu sefer ben öldüreceğim!"

Yumruk attığımda ne bana karşılık vermişti ne de bir söz söylemişti.

Jeongin ağlıyordu.Diğeri ise sadece bizi izliyordu...

-Seungmin'den-

Jisung'un bayıldığını gördüğüm an yanina gidil tuttum.Woojin hyungun adım seslerini işittikden sonra Jisungu ayıltmaya çalıştım.

Gelen bağırışla arkamı döndüm.

Woojin hyung Chan'in yakasına yapışmıştı.
Jisung'u bırakıp gidemezdim.

Hyunjine döndüğümde Mina'yı sakinleştirmek için çalışıyordu.Ve Woojin hyungu fark etmemişti bile...

Felix'in ardından Hwanghon'ı kaybetmemiz belki de en büyük acımızdı....

-IKI GÜN SONRA-
-Jisung'tan-

Elimde ki Hwanghon'ın fotografı ile mezar başında duruyordum.

Dün ağlamaktan bayılmıştım...Çoğu kez.

Cenazeye gelmemem gerektiğini söylediler. Onları son kez hissedişim olacaktı...

Gömülecekleri esna da polis sireni işitildi.

Arabadan çıkan kişileri görmemizle sinirler hat safaya çıkmıştı.

"LAN ÖLÜMÜNE SEBEP OLDUGUN KIŞILERIN CENAZESINE MI GELIYORSUN!"

Evet Minho yaşıyordu...

Bizim biriciklerimiz ölmüşken o yaşıyordu.

Yaptıkları tek şey onu görevden almaktı.
Iki canı boşyere almıştı ve karşılığında sadece mesleğini vermişti.

Adaletsiz bir dünyada yaşıyorduk...

Omzumda hissettiğim elle Seungmine baktım. Elinde ki Felix'in fotoğrafıyla bana bakıyordu.

........................................................................

Gömüldüklerinde resmen bacaklarım artık tutamaz olmuştu...

O evde artık yaşayamazdık...

Hiçbirimiz...

Elveda minik panda ve koala...

Elveda...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Ağlıyorum....Kitabi bu şekilde bitirmek...Çok zor oldu