Kabanata 12

136 22 101
                                    

Kabanata 12

Happy

Dahil talo kami ni Stephanie sa badminton ay since wala na akong gagawin sa school, napagdesisyonan ko na lang na wag na pumasok. Papasok na lang ako sa friday kung kailan gaganapin ang pageant.

I overslept that day and I woke up to seeing I have several missed calls from Art and messages from Stephanie and Zeke. Oh! Hindi nga pala ako nakapagpaalam sa kanila!

I called Art but he didn't answer it. Baka busy ito kakalaro kaya nireplayan ko na lang sina Stephanie at Zeke at sinabi kong hindi na ako papasok dahil wala naman na akong laro. And also, I am not into sports kaya tinatamad din akong manood ng mga ibang laro doon.

Bababa na sana ako para kumain ng tanghalian nang mag ring ang phone ko. I thought it was Art who called but it was Stephanie.

"Hoy Azayla! Bakit hindi ka man lang nagsabi na hindi ka pala papasok! Sana sinabihan mo ako para hindi na din ako pumasok. I'm stuck with Zeke all day!" Stephanie said on the other line.

"I'm sorry I forgot hehe. Buong week akong hindi papasok sa friday na ulit ako papasok. By the way, si Art?" I asked because I feel worried, he didn't answer my call.

"I saw him an hour ago and he asked me where you were but I told him I also didn't know. Ngayon ay hindi ko pa siya nakikita." paliwanag nito.

"Ahh ganon ba?" I sounded a bit sad.

"Tara gala na lang muna tayo ngayon. Uuwi muna ako tapos puntahan kita diyan sa inyo." ani Stephanie. Dahil intrams lang naman ngayon ay pwedeng umuwi ng maaga.

"Okay sige. Kakain muna ako ng lunch and maliligo. Message me when you're already here." I said.

"Okay! Bye!" Stephanie said before she hang up.

I quickly ate my lunch and took a bath. I wore my white cherry print tube top and my high waisted maong pants and white sneakers. I let my long hair fall and put on a light make up.

I checked my phone and still there were no signs of Art.

Ako:

Where are you?

Hindi ko na natiis at minessage ko na siya. Sobrang nagaalala na ako sa kanya. This is the first time he took a long time to message me.

My phone rang and saw Stephanie's name on the screen. Sumilip ako sa bintana galing sa aking kwarto at nakitang nasa labas na nga siya at kumakaway.

I quickly ran down the stairs and walked close to Stephanie who's wearing a maroon spaghetti strap bodycon dress and also she let her middle length hair loose. Lagi kasi itong naka pony tail sa school.

"Akala ko mag cocommute tayo eh." I said when I saw her white honda civic behind her.

"Of course I wouldn't let you commute anymore because of your bus incident." anito.

"Tara na! Bilis!" tili nito saka nagmadali nang pumasok sa kanyang kotse. Sumakay naman ako sa shotgun seat saka siya nagsimulang mag drive.

"I'm a little worried about Art. He's not replying to my messages. Sigurado ka bang hindi mo na ulit siya nakita bago ka umuwi?" tanong ko kay Stephanie.

"Wag kang mag-alala. Panigurado buhay pa naman 'yon." ani Stephanie habang nakatingin sa kalsada sabay tawa.

"Baliw ka talaga!" I chuckled.

Kinuha ko ang cellphone ko sa aking sling bag para tignan kung may message na ba sa akin si Art.

I opened my messenger and I saw that he's active 10 minutes ago but I still got no messages from him. Kinakabahan na talaga ako. Baka mamaya may kasama na 'tong ibang babae.

What if? (Villarama Cousins Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon