Soukoku Ile Smutlar Jsjsjssjs

×2×

Bu bölümde daha önce duymadığınız küfür ve hakaret olabilir yada olmayabilir ben yinede uyarayım sonra şaşırmayın sjsjjsjsjsjsj

Ha bu arada kitabi smut kitabi yapmaya karar verdim. Her bölüm ayrı konu içerir ama %100 smut olacak zaten kitabın isminden de anlaşılır.

Neyse fazla uzattım iyi okumalar✌🏻

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

"Dazai benimle taşak geçiyorsun değil mi?"

Chuuya bir yanında sırıtan Dazai'ye birde kalp şeklindeki üstünde gül yaprakları olan yatağa bakıyordu. Niye burda olduğunu bile bilmiyordu. Ne ara gelmişti? Ne ara Dazai gerizekalısıyla buluşmuştu? Yada gerçekten onunla buluşmuş muydu? Bun soruların cevaplarını kendi kafasından bulmaya çalışıyordu.

Ama nedense bir türlü bulamıyordu uyandığı zaman bu odada yanında bu gevşekle beraber duruyordu ve işin kötü yanı bu odada ne kapı ne pencere nede herhangi bir çıkış vardı. Sanki bir kutunun içinde sıkışmış gibiydiler. Chuuya bu duruma sesli küfürler ediyordu.

Dazai halinden memnun bir şekilde güllerle kaplı yatağa oturup Chuuya'nın her hareketini izliyordu. O buraya nasıl geldiklerini biliyor ama söylerse öldürülme olasılığı yüksek olduğu için susuyordu.

"Bandaj beyinli orda duracağına bana yardım etki burdan çıkalım."

"Nasıl yardım edeyim burda çıkabileceğimiz ne kapı ne pencere var hatta küçük bir çatlak bile yok. Neden yeteneğini kullanmıyorsun cüce?"

Chuuya sinirle ellerini yumruk yapıp sıktı  sanki kendi düşünememişti yeteneğini kullanmayı. Ama nedense yeteneği aktif hale getiremiyordu. Üstelik bu manyağa bile dokunmamıştı.

"Salak sanki ben onu akıl edemedim. Aktif hale getiremiyorum ondan senden yardım istedim."

Dazai içinden gülmemek için kendini zorluyordu tabiki de bunu biliyordu nede olsa bu onun planın bir parçasıydı.

Işin aslı Dazai iki gündür gördüğü rüyanın etkisinden çıkamamış etrafta ruh gibi geziyordu. Rüyada aynı bu şekilde ikisi bir odada bu sefer yatak olmayan bir odada mahsur kalıyorlar ve tam aralarında bir şeyler olucak Chuuya yeteneği ile bir çıkış yapıyordu. Dazai o rüyanın etkisinden çıkamıyordu.

Chuuya'dan nefret ettiğini biliyordu ya da o öyle sanıyordu ama rüyadayken sanki nefretten çok özlem vardı içinde tabi ilk başta rüya bu diyip geçiştirmişti ama sonra nereye baksa onunla mafyadayken beraber yaşadıkları anılar gözlerinin önüne geldi.

Dazai aslında ondan nefret etmiyordu. Hayır. Dazai bu kızıla deli gibi aşıktı. Ne zaman bir kızla yakınlaşsa onu kıskanmaları ya da astlarının onun hakkindeki güzel iltifatları duydukça sinir kat sayılarının artması bunların hepsi Dazai Osamu'nun kıskanmak duygusunun köküne kadar yaşaması yüzündendi.

Mafyadan ayrıldıktan sonra bile bir süre kendine gelememişti onun yokluğu çok zor gelmişti ama zaman ilerledikçe kendini buna zorlamıştı. Dazai rüyanın etkisiyle değil çok önceden biliyordu ona aşık olduğunu ama bir türlü kendine yediremiyordu. Bugün işler değişecekti nede olsa bu bulundukları yer Edgar Poe'den yazmasını istediği kitabın içinden başka bir yer değildi.

Ve Dazai'nin istediği şeyi duymadıkça ikisi bu yerden çıkamayacaklardı.

"Hey cüce sende aramayı bıraksan artık diyorum."

"Dazai zekisin bunu kabul ediyorum ne kadar sinir bozucu olsada ama şuan ki durumu anlamayacak kadar salak mısın acaba?"

"Birincisi zeki olduğumu kabul ettiğin için gururum okşandı ikincisi burda kaldığımız bariz açık değil mi? Niye kendimi yorayım."