Soukoku Ile Smutlar Jsjsjssjs

×4×

Bu bölüm Shin Soukoku içerir umarım karakterleri düzgün yansıtabilirim.

Keyifli okumalar.✌🏻

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Sıcak bir ilkbahar gününde Nakajima Atsushi işinden erken ayrılmış en sevdiği parka gizli yerine doğru ilerliyordu.

Bu gizli yer sadece ona özeldi. Tesadüfen bulmuş hafif sarmaşık kaplı bank parkın en sessiz en sakin herkesten uzak köşesindeydi. Burası ona o kadar huzurlu hissettiriyordu ki sanki üstünden bütün yükleri kalkmış hafiflemiş hissediyordu.

Atsushi ezberlediği gizli yerine vardığında başka birinin ondan önce gelmiş olduğunu görüp hemen büyük koca ağacın arkasına saklanmıştı. Gözlerine inanamıyordu onun burda ne işi vardı ki?

Ondan önce gelmiş eski sarmaşık kaplı banka oturup gözlerini kapatmış bu genc kendisine ölümüne düşman olan Akutagawa Ryunosuke'den başka birisi değildi.

Atsushi gergin bir şekilde ona bakıyor ne zaman kalkacağını merak ediyordu. Tam o sırada Akutagawa'nın yanına beyaz minik bir kedi gelmiş ilk banka çıkıp ordan ön patilerini Akutagawa'nın bacaklarına koymuştu. Atsushi kedi için endişelenmeden duramadı. Ne olsa bu Akutagawa'ydı kediyi öldürmese bile fırlatıp atabilirdi.

Ama olmadı aksine güneş ışıkları koca ağacın dalları arasından kendine boşluk bulup süzülürken siyahlı genç gümüş misali güzel gözlerini yavaşça aralayıp kediye ufak bir gülümseme bahsetmişti. Sonra bir elini cepinden çıkarıp ilk kafasını sonra iki parmağıyla cenesini kaşıyıp okşamıştı.

Atsushi gördüğü görüntü karşısında nutku tutulmuş hayran kalmıştı. Akutagawa öyle güzel öyle nefes kesici gözüküyordu ki Atsushi gözlerini ayıramıyor bunun sonsuza kadar sürmesini istiyordu. Akutagawa gülümsemiş kediyi de büyük bir zerafetle okşayıp sevmişti. Atsushi'nin içi hiç olmadığı kadar sıcacık ve huzurla dolmuştu.

"Bana birini hatırlatıyorsun. Aynı onun gibisin ama sen benden kaçmıyorsun. Gerçi benden kaçması normal nede olsa onu kaç defa öldürmeye çalıştım."

Akutagawa kendine ters düşen bir şekilde uzun cümleler kuruyor yüzündeki ufak gülümseme buruk bir gülümsemeye dönüşmüştü. Atsushi bir kere daha nutku tutulmuştu.

"Kesin benden nefret ediyor olmalı. Haklı da bundan sonra ona yaklaşmamaya özen göstermem gerekecek, artık onu korkutmak istemiyorum."

Atsushi duydukları ile düşünmeye başladı. Son zamanlarda Akutagawa'yı nadiren görmüş o zamanlarda yanına yaklaşmamaya özen göstermişti. Atsushi o zamanlarda nasıl rahatladığınıama sonra içini hüzünde kapladığını da iyi hatırlıyordu.

Ikisinin yakın temasları sadece birbirleri ile dövüşürken oluyordu. Ama zamanla ikiside birbirlerine zarar vermemeye çalışıyorlardı. Atsushi bir an düşündü Akutagawa olmadan bir hayatı. Bir anda kendini kötü hissetmiş içini tarif edemediği bir duygu sarmıştı.

Yavaşça saklandığı yerden çıkıp Akutagawa'nın görüş alınana girmiş siyahlı gencin kendisine şaşkın bakışlarına maruz kalmıştı. Akutagawa yavaşça kediyi kucaklamış ayağa kalkmıştı. Atsushi kucaktaki kediye bakmış sonra onu tutan siyahlı gence.

Yavaşça ikisine yaklaşıp elini kedinin başına atmış okşamıştı. Kedi miyavlamış mırıldanmaya başlamıştı. Atsushi gülümseyip gözlerini siyahlı gence çevirmişti. Kendisine hafif sıcak bir gülümsemeyle bakanken yakalamıştı.

Gülümserken yakalanan Akutagawa utandığını belli etmemeye özen gösterip hemen yüzündeki gülümsemeyi silmişti.

"Uzun zaman oldu ha?"