Yukarıdaki şarkıyı açmayı unutmayın <3
Taksi durduğunda maç başlayalı birkaç dakika olmuştu. Ücretini ödeyip hızla taksiden indim ve spor merkezine doğru koşmaya başladım.
Kapıda karşılaştığım iki güvenliği okul kartımı göstererek geçtim. Ardından sahanın büyük kapısından içeri girdim. En önlerde boş bir yer gözüme kestirdim ve hızla oturdum.
Sahada yapılan ısınma atışları sırasında gözlerim Sarp'ı arıyordu. Bir süre etrafı izledikten sonra Sarp'ın sahaya girdiğini gördüm. Üzerindeki siyah basket formasıyla sahaya girdiğinde arkamdaki yabancı kızlar aralarında konuşmaya başladı.
"Aha çıktı bizimki..." Kafamı çevirdim ve hiçbir şey söylemeden tekrar önüme döndüm.
Hakemin düdüğüyle birlikte maç başladı. Sarp beni hâlâ fark etmemişti. Sahadaki mücadeleyi büyük bir heyecanla izlemeye başladım. Önce karşı takım bir sayı attı. Sonra bir sayı daha ve bir sayı daha... Fark 5'e çıktığında hukuk takımında sinirler gerilmiş gibiydi. Sarp'ın yüz ifadesi de çok gergindi.
Ardından Sarp'ın takımı bir atağa kalktı ve üst üste birkaç sayı atarak farkı azaltmaya başladılar.
Topu alan Sarp hızla potaya doğru koştu ve sayı almayı başardı. Arkamdaki kızların sevinç çığlıkları sinirimi bozarken Sarp'ın gözleri tribünde gezinmeye başladı. Ve sonunda beni fark etti. Yüzünde beliren şaşkın ama mutlu ifade beni güldürmüştü. Ardından bozuntuya vermeden maça geri döndüğünde ben yerimde duramıyordum. Attığı her sayıda bana bakıyor ve göz kırpıyordu. Arkamdaki kızlar da bunu fark etmiş olacaklardı ki kalkıp başka bir yere oturmaya gittiler.
Sarp'ı orada izlemek bana büyük bir mutluluk vermişti. Elimde olsa saatlerce onu izleyebilirdim.
Sonunda maç berabere bitti ve takımlar sahadan çıkmaya başladı. İzleyenler de bir bir dağılmaya başlarken hızla sahadan çıktım ve takımın çıkış kapısının önünde beklemeye başladım.
Kapı açıldığında önümden geçen birkaç çocuğun ardından Sarp da çıktı. Beni fark edince elindeki havluyla saçını kurulayarak yanıma geldi.
"Senin ne işin var burada?" Şu an karşımda o kadar tatlı görünüyordu ki elimde olsa boynuna sarılabilirdim.
Ama tabii ki yapmadım.
Hızla çantamdan çıkardığım kitabı açtım ve içindeki notları gösterdim. Gülümsedi.
"Birileri bütün gizemi çözmüş sanırım..."
"Çok zor olmadı..." dedim gülümseyerek.
"Sen beni burada bekle. Üzerimi değiştirip geleceğim." Başımla onayladıktan sonra yanımdan ayrılan Sarp'ı beklemeye başladım.
Yaklaşık 5-6 dakika sonra Sarp üzerini değiştirmiş bir halde yanıma geldiğinde birlikte dışarı çıktık.
"Sen nasıl geldin buraya? Dedenin haberi var mı?"
"Hayır..." dedim yavaşça. Ve ekledim,
"Senden her şeyi öğrenmeye geldim..."
"Peki tamam. Ama önce güvenli bir yer bulmamız lazım. Yokluğun çoktan fark edilmiştir." İçime dolan korku Sarp'a baktığım zaman azalıyordu. Yanında güvende hissetmek bana iyi geliyordu.
Sarp'la birlikte kapının önündeki siyah arabaya bindik. Ardından Sarp arabayı çalıştırdı ve spor merkezinden uzaklaşmaya başladık.
Yol boyunca sadece dışarıyı seyrettim. Sokak lambalarının sarı ışığını hep sevmişimdir. Altından geçerken yüzüme bir bir düşen bu ışık bana özgürlüğü hatırlatırdı hep.
