Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel dingen opnieuw doen. Ik heb nog eens overal gezocht, maar die drie eerste verhalen vond ik nergens terug. Ze waren verdwenen, misschien gestolen. Als ik ze terug wilde hebben, moest ik ze wel weer opschrijven.
Het vertrek van Harbalus en de oversteek van de Izvianka, de lichtjes in het woud en het lange verhaal in Zuidveld... Gelukkig had ik dat verhaal over de ongelovige van Groenveld nog niet opgeschreven. Stel je voor dat dat in de verkeerde handen terecht komt! Wat zouden de priesters daar wel niet over denken? Harbalus had het nooit begrepen, of misschien deed hij alleen maar alsof, maar dat verhaal kon even goed hier gebeurd zijn, de kritiek gold even goed voor onze eigen godsdienst en de kleinzonen van Ilti... Panoli dacht dat ze mijn manuscript gestolen hadden om er munt uit te slaan, maar misschien hadden ze het wel gestolen om mij het zwijgen op te leggen...
Dus ik heb die drie verhalen opnieuw opgeschreven. Het ging wel vlot, dat moet ik toegeven. Ik denk ook dat ze beter geschreven zijn dan bij de eerste poging. Maar toch... ik had ze al geschreven, ze lagen daar op mijn rek!
"Hebben ze geld van jou gestolen?" had die politieman gevraagd toen bij de inbraak. Nee, geld was er niet gestolen, maar mijn werk wel! Uren en dagen waarin ik iets moest doen dat al gebeurd was. Zoveel tijd kun je niet in geld uitdrukken.
Morgen leg ik het manuscript in mijn kluis op het werk. Dan mag ik gerust zijn. Misschien zou ik mijn dagboek er ook bij moeten leggen, nu ik dat allemaal hier opgeschreven heb.
JE LEEST
De reizen van Harbalus
Ficción GeneralDe ontdekkingsreiziger Harbalus is dood, gestorven aan een onbekende ziekte. Hij wordt gecremeerd en krijgt een overdreven eerbetoon, maar nadien raakt hij in de vergetelheid. Zijn vriend en tegenpool, de griffier Timion, wil daar geen vrede mee nem...
