Hoera! Ik heb een promotie gekregen!
Ik had al eerder geruchten gehoord. Panoli, die praatzieke bode, had het me eerst verteld. Ik geloofde hem niet helemaal. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om nog eens te vragen naar die collega's van Harbalus.
"Dat komt in orde," zei hij. Daarna liep hij weg, alsof hij duizend verschillende dingen aan duizend verschillende mensen beloofd had en niet wist wat hij nu het eerst moest uitvoeren. Wedden dat hij het zal vergeten?
Maar die promotie, die was dus echt. Ik heb een eigen kantoortje gekregen aan de rand van het gebouw. Het raam kijkt uit op een muur, maar dat kan de pret niet bederven. Ik heb een tafel en enkele stoelen en een kluis om de dossiers in op te bergen. Vanaf nu moet ik zelfs niet meer mijn eigen pennen scherpen! Elke ochtend worden er verse klaargezet in een kleine houder. Waar heb ik die luxe aan verdiend? Willen ze me weg uit die afdeling? Willen ze me misschien nog meer werk geven, belangrijker werk, zodat ik helemaal geen tijd meer overhoud om te schrijven?
Kop op, Timion. Een promotie is een goede zaak,daar moet je nu toch niets verkeerds achter zoeken.
JE LEEST
De reizen van Harbalus
Художественная прозаDe ontdekkingsreiziger Harbalus is dood, gestorven aan een onbekende ziekte. Hij wordt gecremeerd en krijgt een overdreven eerbetoon, maar nadien raakt hij in de vergetelheid. Zijn vriend en tegenpool, de griffier Timion, wil daar geen vrede mee nem...
