Dagboek van Timion, 9 april

1 0 0
                                    

Zo, het verhaal van de oversteek is eindelijk opgeschreven geraakt. Ik moet me bedwingen om het niet te herlezen. Als ik dat doe, zal ik het vast weer willen weggooien en helemaal opnieuw beginnen! Nee, ik moet op deze manier verder gaan: eerst alles opschrijven, daarna pas controleren.

Zelfs zonder het na te lezen, weet ik dat er iets aan ontbreekt. Ik weet nog altijd niet hoe het precies begonnen is. Ik heb wel iets opgeschreven, dat hij het beu was op zijn werk, dat hij altijd al een ontdekkingsreiziger wilde zijn. Maar hoe heeft hij dat aangebracht bij zijn baas? Hoe heeft hij afscheid genomen van zijn vele vrienden en kennissen? Smeekten ze hem niet om te blijven, of om tenminste toch eerst één of ander advies te geven ten gunste van hun zaak? Of heeft hij gewoon vlakaf gezegd: "Morgen vertrek ik op reis," net zoals hij het tegen mij gezegd heeft?

Misschien zou ik het eens kunnen navragen bijzijn collega's. Jammer dat ik hen eigenlijk niet echt ken. Bovendien, zie jemij dat al proberen? Een derderangs griffiertje die zomaar eventjes deadviseurs of misschien de Raadsheer zelf aanspreekt! Nooit van mijn leven!

De reizen van HarbalusWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu