The Chaotic Love

Chapter 1: Offer

Kysttene's POV

Nanghihina akong napamulat and I found myself laying on the bed. Where am I? Ang huli kong naalala ay nakatayo ako sa gitna ng kalsada kasi may napulot ako----!

O_O

'fck'

Taranta akong bumangon ngunit..

"AARRRRAAYYY!"

Napadaing ako kasi sumakit bigla ang ulo ko. Hinawakan ko ito para mabasawan ang sakit kahit konti man lang. Iniwasan ko ring gumalaw para hindi lalong sumakit. Tumingin ako sa buong paligid pero puro puti lang aking nakikita. Asan ba kasi ako? ano ba kasing ginagawa ko dito?

Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto at pumasok ang isang lalaki. Siguro nasa mid 40's siya.

"O, hija. Gising ka na pala. Dinala pala kita dito sa bahay ko. I didn't bring you to the hospital anymore because it's too far so I decided to brought you here. Since my wife is a doctor, she cured you. You're now safe." Isang matamis na ngiti ang iginawad niya sa akin.

Nananatili akong tahimik at inoobserbahan ang buong paligid. Ngayon ko lamang napagtanto na andito pala ako sa may kwarto. Gutom na ako.

"A, Pasensiya ka na,Hija. I didn't mean to hit you. Ano ba kasi ginagawa mo sa gitna ng kalsada? Buti nalang at hindi ka napuruhan." Maamong sabi ng lalaki.

I smiled. Gutom na talaga ako.

"Saan ka ba nakatira,hija? Baka nag-aalala na iyong mga----"

Kooorrkkk-kkorrrrkk

dO_Ob

'nakakahiya!'

Namula ako sa kahihiyan. Hinawakan ko ang aking tiyan para pakalmahin ito pero...

Korrrk-kkoork

"HAHAHA. it's okay. Kaya mo bang tumayo? Tara, Kain na tayo sa baba."

Tumango ako at tumayo. Nahihilo pa ako pero nakaya ko namang balansehin ang aking sarili. He started to walk and I followed him. I rolled my eyes to see the wholeness of his house.

'wow'

This is not a house. It's a palace. The chandelier shines like a crystal. It's beautiful, indeed. There are also some paintings attached on the walls. May mga antique rin na nakalagay sa isang ispasyo sa bahay. Wow! Nakakamangha.

Pagdating namin sa dining room ay bigla akong naglaway dahil andaming nakahain na pagkain sa may lamesa. Merong Calderta, Lasagna, Menudo at marami pang iba. Hindi ko napigilan ang sarili ko ay umupo agad at kumuha agad ng madaming kanin at Madaming ulam.

Gutom na gutom ako kaya isinantabi ko muna ang hiya. Wala akong mapapala kung hiya ang paiiralin ko.

Subo lang ako ng subo ng biglang...

"Halatang gutom na gutom ka, hija. HAHAHA Sabagay, Tatlong araw ka ring nawalan ng malay. Kaya sige lang kain lang ng kain." Sabi niya habang papunta sa upuan.

O_O

Napatigil ako sa pagkain. Tatlong araw? Ibig sabihin tatlong araw na akong hindi kumain at tatlong araw din akong hindi naliligo. Inaamoy ko ang sarili ko at salamat dahil wala naman itong amoy.

"Hahaha. Don't worry,Hija. My wife took care of you."

"S-salamat po!"