Only You

Chapter 3

Na delayed ng isang araw yung meet-up namin ni Ricci. May biglang kailangan daw siyang asikasuhin. I don't mind it naman dahil ako yung nakikiusap. And to the fact na hindi niya ako pag babayarin, is something na talagang ipinag papasalamat ko.

Nandito na ako ngayon sa Cafe na minessage niya sakin. He said na dumiretso na daw ako dito at antayin nalang siya. Malapit narin daw matapos ang training niya. I said na it's okay. I'll wait here.

I don't know pero up to now, kinakabahan parin ako. Habang tumitingin ako sa paligid ng Cafe dito kanina, mukha namang safe. Napansin kong may mga CCTV rin. Kung sakaling may mangyari dito, ay may makukuha naman akong mga ebidensya.

Natatakot kasi ako baka totoo yung sinabi niya or yung demand niya. Ano nga 'yun? Fuck Buddies?

Yes, I'm desperate. Pero masarap paring mabuhay ng may dangal.

At tsaka, hindi ko sa kanya isusuko ang bataan 'no! Hindi nga kami mag kakilala e, o kahit mag kaibigan man lang. Tapos ibibigay ko ang pinaka iingatan ko? No way! I'm saving this for the future.

May biglang pumitik ng noo ko. Napatingin naman ako kung sinong gumawa nun. Oh, dumating na pala si Mr. Ricci Rivero. Nakangisi pa sakin.

"Mind to share your thoughts?" He asked at umupo na sa harap. "So, ano nang plano natin? Kailan tayo mag sisimula? Naligo at nag pabango pa naman ako for this," he said to me. Ano? Nag pabango? Naligo?

Normal lang naman yun diba?

"Ms. Leila Ascado, are you with me?" He asked while snapping his fingers in front of me. I can't believe this! I'm spacing out.

Hindi ako sumagot at agad akong kinuha ang mga tanong na inihanda ko kagabi para sa kanya.

"Why you're so cold to me? Look, we should be warm and comfortable to each other right? Matagal ko na kaya 'tong hindi nagagawa," he said to me while he's starting to remove his things.

I got goosebumps. Ano? Matagal na niyang hindi nagagawang makipag-ano sa iba? At ako ang napag tripan niya?

Agad kong nabitawan ang ballpen na hawak ko. Unti-unti umatras patalikod ang aking upuan. Dahan-dahang nag lakbay ang aking kamay papunta sa aking dibdib upang matakpan ito.

Oh my, ito na ba ang katapusan ko?

Ma ra-rape na ba ako?

Napa kunot ang noo niya sa mga kinikilos ko. Tinaasan niya ako ng kilay bago siya nag salita.

"Wait, what are you doing? Why are you covering yourself? Masyado bang malamig dito?" He out of nowhere asked me. Huh?

Umamba akong susutukin siya. Agad siyang nag taas ng kamay para harangan 'yun.

"What the hell? Ano bang nangyayari sayo?" Naguguluhan niyang tanong. At wow ha, siya pa ang may ganang umacting ngayon.

Tsk.

"Alam ko namang ang purpose mo kaya mo ako dito pinapunta. Can you see this place? It's so quite right? At i-add mo pa na tayo lang ang taong naririto ngayon. So now, tell me! Kakilala mo ba ang may-ari nito? Kakuntsaba mo ba siya? Ano? Pag katapos mo akong pag sawaan ay kukunin mo ang mga ebidensya para hindi kita makasuhan, diba? I know you! You're planning to rape me!" I shouted at him. Hinihingal akong humarap sa kanya. Sunod-sunod ko 'yong sinabi. Walang hingahan. How dare he!

Kahit na sobrang gwapo pa niya at namumutok ang mga muscles niya, hindi ko parin isusuko ang bataan 'no!

A smile formed in his face and laugh suddenly came out from his mouth.

He laughing at me!

"H-hoy! Bakit mo ako tinatawanan ha? Walang nakakatawa sa mga sinabi ko! Ang lahat ng 'yun ay pawang katotohanan lamang," I said to him. I'm trying to make him stop for laughing at me. Nakaka inis!

"Really? You think I'll do that?" Natatawa niyang ani. Umirap ako sa kanya. "Oo naman! Sabi mo nung nakaraang araw, kailangan mo ng fuck buddies diba? Kaya naisip ko na baka pag samantalahan mo ako," sagot ko sa kanya. Mas lalo pa siyang humagalpak sa pag tawa. Isa nalang talaga ay makakaitikim na 'to sakin.

"The fuck. Of course I won't do that! I was just teasing you! 'Coz you look so innocent and little did I know you're going to take that seriously," he said habang pinipigilan ang pag tawa niya. Masama ko siyang tinignan.

After all this time! Nag assume lang pala ako!

Umayos ako ng upo sa harap niya. Pilit na inayos ang mga gamit na nagulo dahil sa pagiging assuming ko kanina.

"Look, huwag ka nang magalit okay? Niloloko lang kita. And besides I respect you as a woman. I can see your dedication and love through your eyes." He calmly said to me nung nakaayos na siya. Looking at him laughing a while ago is something new to me.

I can see how happy he was kanina. And it's so different nung una naming pag kikita. He was so cold and strong. I can feel that he built a wall beside him.

"You know what, you should smile and laugh often," nakangiti kong ani sa kanya. He looked at me.

"Should I?" Kunot noo niyang tanong. Tumango ako sa kanya. Wearing his smile fits him perfectly.

But whenever I looked at his eyes, I felt that there's a untold story.

"Oo naman. Mas nadadagdagan yung pogi points mo for your girls," sagot ko sa kanya. Hindi ko mawari ngunit hindi ko magawang maialis ang mag titig ko sa kanya.

His eyes were telling me to look at it. While his facing is so attractive to the point where I can feel some magnetic force telling me to touch it.

Oh, my.

Umiling siya. "But for you? May plus points ba?" He asked me without even blinking. Napalunok ako. "H-Ha?" Pag kukunwari ko. Baka kasi hindi ko lang narinig ng maayos.

"Sabi ko, kung maging sayo ba ay nadadagdagan din ang mga puntos ko?" Mahinahon niyang tanong. Kumunot naman ang noo ko. "H-Huh? Bakit sakin? Tsaka may scoring board ba?" Nag tatanga tangahan kong tanong.

He playfully smiled at me. "Well, then. Maybe I should always practice wearing this smile for you. I'm looking forward for that 3 points coming from you."

~

HAPPY BIRTHDAY, RICCI! 🥺