The Vampire Tales (Editing)

Simula - Nightmare

                   ＮＯＴＥ

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

This story may contain words or language that are considered profane, vulgar, or offensive by some readers.
READER DISCRETION is advised.

Raw and unedited. Expect grammatical and typographical errors ahead.

ＴＨＡＮＫ ＹＯＵ!

"In the 18th century, vampires started to roam the mortal world. They are evil mythological beings who search for people whose blood they feed on. They typically drain their victim's blood using their sharp fangs, killing them or turning them into vampires..."

"These news has been widely---"

"Ate, bakit mo inilipat?" nakangusong tanong sa akin ng kapatid ko.

Dumiretso ako sa kusina at kumuha ng tubig sa ref.

"Hindi magandang panoorin 'yan ng mga bata,"  sabi ko habang nagsasalin ng tubig sa baso.

"But I like it. Why, ate? Hindi ba totoo ang mga vampires?" inosenteng tanong ng kapatid kong pitong taong gulang.

Ibinaba ko ang basong iniinom bago bumaling sa kanya.

"Kalokohan 'yan." Umiling ako.

Ibinalik ko ang pitsel sa ref at kumuha ng mga plato.

"Mamaya na 'yan, Henriette. Kumain na muna tayo," sabi ko habang nag aayos ng lamesa.

Lumapit si Henriette at tinitignan ang ulam na nilalagay ko sa mangkok.

"Ate, where's dad?"

Napatigil ako sa pagsasandok ng ulam. Tumingin ako sa kapatid ko at huminga nang malalim.

"Uuwi rin 'yon mamaya." Hinaplos ko ang buhok niya.

"Hindi na natin siya hihintayin?"

Ngumiti ako nang pilit.

"Kain na tayo."

Halos ganito ang eksena sa bahay gabi-gabi. Palaging late na umuuwi si dad.Naubusan na nga ako ng idadahilan sa kapatid ko e. Well, what do I expect from a politician?

"How's school?" tanong ko bago sumubo.

"Fine."

"Did you make any friends?"

"Yes, I have three."

"That's good."

I was just in my second year in junior high nang mamatay ang mommy. Henriette was just 3 years old back then kaya wala pa siyang masiyadong naalala kay mommy. Kaya sa murang edad ako na ang nagsilbing mommy niya. Hatid-sundo ko sa school at minsan sabay kaming naglulunch.

Pagkatapos kumain, niligpit ko na ang pinagkainan at hinugasan.

"Go to your room na. Good night," sabi ko at hinalikan ang noo niya.

Tumakbo naman siya paakyat ng kwarto dala-dala ang paboritong teddy bear.

Pinatay ko ang TV at ni-lock ang mga bintana at pintuan bago ko pinatay ang mga ilaw.