Broken Faith (ON-GOING)

CHAPTER 5

"I need your output tomorrow, chapter 4 and 5. It means hardcopy and I'll give it back to you if there's something inappropriate. So, good luck, students. Enjoy your Prom."

Sabay sabay kaming napabuntong hininga matapos marinig ang announcement ng teacher namin sa Research. Kung sana'y wala nalang Research subject edi sana naeenjoy namin mag-aral.

Katatapos lang din ng midterm namin nung Monday and Tuesday. Most of our exams were not written exam. Katulad nalang ng exam namin Media and Information Literacy (MIL) na video nalang ang pinapapasa samin. Alam nilang busy kami dahil graduating na kaya output nalang mga exams namin. Paniguradong sa finals ganoon din ang mangyayari.

Sabay sabay na rin kaming nagtayuan at ang iba naman ay nagaayos pa ng mga gamit nila. Excited ang lahat dahil sa Saturday ay prom na.

It's Thursday morning, 11pm. Last subject na namin ito ngayong umaga dahil pinayagan kaming gawin kung anong mga requirements pa ang ipapasa namin.

Dumiretso nalang ako sa park sa school kung saan napili ng leader namin sa Research na tapusin yung ipapasa bukas.

Sinimulan ko na lang gawin yung binigay sakin ng leader namin which are the summary of findings at conclusion. Di naman na rin ako nahirapan dahil binasa ko na ng buo yung study namin at inaral na rin.

Dumating ang mga kagrupo ko at conclusion na ang ginagawa ko, malapit na din matapos. Naglunch muna daw sila kaya natagalan. Di pa naman ako nagugutom kaya inuna ko na muna gawin 'yon.

Nagpaalam ako sa kanila at sinabing maglulunch na rin ako. Mga walang puso di man lang ako sinabihan.

Dumiretso ako sa cafeteria at umorder Fried Chicken with rice bumili na din ako ng sprite mismo, inabutan pa ako ng dalawang mentos kapalit ng 2 pesos kong sukli.

I sighed and slowly shook my head. It's getting worst, the world is getting worst.

Maibabayad ko ba tong mentos na to kapag kulang ng piso ang pambili ko ng ballpen?

Kumakain ako nang biglang may huminto sa gilid ng table ko.

"Uh... Hi! Do you mind if... Uh..."

"No, it's okay."

I gestured my hand to make him sit in front of me. The table has 4 chairs so I really don't mind.

Pinagpatuloy ko lang ang pagkain ko habang lumilipad na naman ang utak ko. It's really bad. Halata bang iniiwasan ko sila? Did Laureen notice it? I hope not. Nagpaalam naman ako sa kanila kanina saka pare-parehas kaming may group meeting. Lucky for me, hindi ko sila kagroup.

Hindi ko lang talaga alam kung anong approach ang gagawin ko sa kanila pagkatapos ko silang pagdudahan. I don't deserve them. Ughhh!

And Ralph! Ayon at maayos na ulit kami. Nagusap na kami and he explained everything to me. As usual, it's all about training again. But it's okay at least mapapanatag na ang utak ko.

Ang inaalala ko na lang ngayon ay sila Laureen. I really feel bad doubting them. But why do I have this feeling na si Laureen itong lumalayo sakin? Okay, whatever! I should say sorry, at least --

"Alesser?"

Gosh, I almost forgot! May kasama pala ako dito. Ni hindi ko man lang kinakausap. Masyadong malayo na ang nilipad ng utak ko.

Tumingin ako sa lalaking tumawag sa lalaking kumakain sa harapan ko na sa tingin ko'y Alesser ang pangalan.

He's... Uh... Cute? His eyes are... grey, sharp nose, thick eyebrows, pinkish lips, his jaws are well defined. And... His... Biceps are so -- oh my! What am I thinking?