Broken Faith (ON-GOING)

CHAPTER 10

I put my wayfarer on as I went out of the car. Hiding my eye bags. Katulad ng sinabi ko kay Ralph sa text kagabi ay eto ako't papunta na sa lugar kung saan kami madalas kumain, tumabay, magkwentuhan, in short, eto ang dating place namin. Hindi siya nagreply pero alam kong darating siya, he badly wants to end our relationship, anyway.

I looked at the glass window of one of the store here in the city, my hair waves as the wind blows. Wearing black printed shirt, maong skinny jeans and a pair of sneaker. Tinignan ko ang aking relo at nakitang quarter to five na. Malamang ay wala pa siya roon dahil five o'clock naman kami laging natambay doon, everyday, tuwing uwian, nagbabyahe kami papunta doon para kumain pagkatapos ay maggagala kung saan saan.

"You're order, Ma'am?" Tanong ng waitress sa akin.

"Uh-mm...-"

"Four slice of Hawaiian flavored pizza, large fries with lots of ketchup, crispy chicken sandwich, and lemonade, large size," putol sa akin ni Ralph. Napangiti ako sa kanya at bumaling ang tingin sa waitress sa gilid ko. Tumango ako sa kanya bilang pagsang-ayon. 

Alam na alam niya talaga kung anong pagkain ang paborito ko. 

Ganon din ang inorder niya, sa loob ng isang buwan naming magkasama ay naging paborito niya na rin ang paborito ko. I tried to eat his favorites, too. Mahilig siya sa gulay at sa mga korean restaurant. Pero hindi ko bet ang mga 'yon, kahit ganon sinubukan ko pa rin at ayos lang naman ang lasa.

"Ikaw talaga, lagi mo akong inuunahan sa pagorder ko," puna ko sa kanya sabay kuha sa baso ng tubig at uminom.

"Ewan ko ba sayo, love. Nag-iisip ka pa ng oorderin mo, e iyon lang din naman lagi," natatawa niyang sagot sa akin. Napasimangot ako at bigla kong sinawsaw sa baso ng tubig ang aking daliri saka pinisik sa kanya.

"Ada! Ano ba-" hindi natapos ang sasabihin niya nang pisikan ko ulit siya ng tubig.

Tumayo siya sa kanyang upuan at kinuha ang baso ng tubig niya. Tumatawa habang pinupunasan ang talsik ng tubig sa kanyang mukha. 

"You should stop, Ada. Or I'll pour this all to you," pananakot niya sakin sabay labas ng dila niya, nangaasar pa. Tumingin ako sa mga taong kumakain din dito. They don't care, nagtatawanan din ang iba sa kanila habang nag-uusap. Nang maramdaman kong tumingin din si Ralph sa tinitignan ko ay dali dali ko siyang tinalsikan ng tubig gamit ulit ang daliri ko.

"What the -" tumawa ako nang tumawa hawak ang aking tiyan.

Nagulat ako at natigilan nang umamba siyang ibubuhos sa akin ang dala niyang baso ng tubig. Pumikit ako at inilagay ang dalawang kamay sa aking ulohan, hinihintay ang tubig na babasa sa akin.

But then, a kiss, sweet kiss, landed on my forehead. I slowly opened my eyes and a smile as sweet as his kiss was evident on his face. 

"Excuse me, Ma'am. Are you waiting for someone?"

Gusto kong magpasalamat kay ateng waitress dahil ginising niya ako sa katotohanan, mula sa malungkot na nakaraan.

5:15 pm

He's 15 minutes late.

Hold on, Ada. Another 15 minutes, just 15 minutes... 

"Uh... Yes... One order of Lemonade, please, regular size..." sagot ko.

Another 10 minutes had passed. I sighed and sipped on the straw of my Lemonade.

Suddenly, the chime of the restaurant caught my attention when it rang. I stop myself from looking at the restaurant's entrance, it can be him. And I don't know how to face him even though I am the one who suggest this meeting.