Kahvaltı yapmak için evden çıktık ve diğerlerini beklemeye başladık.Az önce yaşananlar beni mutlu etmişti ama neden öpmemişti?
Benimle oynamışmıydı?
Bu ihtimali düşünmek sinirlerimi bozuyor ve beni üzüyordu,ama başka bir açıklamasıda yoktu.Beni öpebilirdi...Ama öpmemişti.Olumsuz yönden düşünmek istemiyordum ama elimde değildi.Bir yanım bu kadar yakınlaşmamıza sevinirken,diğer yanım 'seni sevseydi öperdi,seninle oynuyor' diyor ve beni üzüyordu.
Kacchanla bu konu hakkında konuşmayı isterdim ama konuşsam bana vereceği tepkiden korkuyordum.Ayrıca zaten onunla konuşurken kekelemekten başka bir şey yapmıyordum.
Denki:"Heey!Niye bu kadar dalgınsın?Bir şey olmadığına eminsin dimi?"
Izuku:"Ha?Ah,evet eminim."Gülümseyerek Denkiye baktım.Cidden mükemmel bir dosttu.
Denki:"Pekala!Bir şey olursa bana anlatabilirsin...Çekinme yani."Bunu söylerken ne demek istediğini sırıtışından anlamıştım.
Izuku:"Denkiii!"Verdiğim tepkiye güldü.
Denki:"Ama cidden kafan karışırsa ben burdayım."
Sanırım bazı şeylerin kafamı karıştırdığının farkındaydı.Belki anlatırsam bana yardımcı olabilirdi.
Izuku:"Yemekten sonra bir şeyler anlatabilir miyim?"
Denki:"Hah!Tabiki!Bir şeyler olduğunu biliyordum!"
Böyle diyince aklıma Kacchanın kulağımdaki sıcak nefesleri geldi.Kızarmıştım.Kafamla beraber bakışlarımıda yere kilitledim.
Denki:"Bana öpüştüğünüzü söyleyeceksin değil mi?"Birden kafamı kaldırdım ve afallamış bir şekilde Denkiye baktım.Bakışlarım gittikçe hüzünleşirken ona hayır anlamında kafamı salladım.
Denki:"Nasıl?!Bir saniye öpüşmediniz mi?Niye üzgün bakıyorsun ya?...Izuku sana bir şey yapmadı değil mi?"
Izuku:"Hayır,hayır dediğim gibi bir şey yapmadı...Sonra anlatsam?"
Denki:"Pekala...Nasıl istersen."
Kafamı dağıtmak için Denkiye bir kaç soru sormaya karar verdim.
Izuku:"Denki,kirishimayı seviyorsun değil mi?"Denkiye bunu sormamla gözlerini büyüttü.Sonra bana kısık sesle;
Denki:"Izuku sessiz ol!Cevap vereceğim ama aramızda tamam mı?"
Izuku:"Tamam!"
Denki:"E-Evet"Tam cevap verdiği sırada kirishima yanımıza geldi.
Kirishima:"Neye evet?!"
Denki:"Hiç.Soru sordu cevap verdim."
Kirishima:"Hmm..."
Izuku:"Annemi aramam gerekiyor.Siz konuşun ben sonra size katılırım."Aslında annemi aramayacaktım.Kirishima ve Denki yalnız kalsınlar diye öyle dedim.Denkinin ona ihtiyacı oldupunu biliyordum,benim Kacchan'a olduğum gibi...
Ordan biraz uzaklaştım ve telefonumu açtım.Annemle konuşsam fena olmaz diye düşündüm ve annemi aradım.
Inko:"Izukuu!İyi misin annecim?Seni şimdiden çok özledim yavrum!"
Izuku:"İyiyim anne sen nasılsın?Bende seni çok özledim."
Inko:"Oğlum sen yola çıkmadan önce söyleyecektim ama unuttum...Biz siz gitmeden önce Mitsukiyle buluştuk.Katsukiye sana bakmasını söyledim.'Çocuk mu o?!'diye çıkıştı bana ama sonra itiraz etmedi kabul etti.Seni koruyor mu?Seninle ilgileniyor mu!?Dikkat et tamam mı?...Terleme sakın!Terlersende soğuk su içme bak,üşütürsün!Birde o yüzden Katsukiyi rahatsız etme!Eğer bara felan gidersenizde çok içme,kafan yerinde olsun!Bak oradaki insanları tanımıyoruz zarar verirler felan!Dikkatli ol Izuku!Katsukinin yanından ayrılma bak!..."
Annemin bu disiplini bazen beni korkutuyordu.Susmayacağını anladığım zaman sözünü kesmek zorunda kaldım.
Izuku:"Annee...tamam iyiyim ben.Ayrıca benim bakıcıya ihtiyacım yok.Büyüdüm ben 17 yaşındayım!Kendime bakabilirim bir kere!"
Inko:"Sus Izuku!Sen hala koca bir bebeksin!Dikkatli ol!Seni seviyorum oğlum.Görüşürüz.Tatilin tadını çıkar.Senseiye zorluk çıkarma! "
Izuku:"Pekalaa.Bende seni seviyorum anne.Kendine iyi bak,görüşürüz."
Telefonu kapatıp cebime koydum.Sonra bana bakan iki çift göz yakaladım.
Todorokinin gözleri...
Hemen gözlerimi kaçırdım.Buraya doğru yaklaşıyordu.En sonunda önümde dikildi.
Todoroki:"Izuku,dün amacım seni ağlatmak değildi...Bilmiyorum belki anlamazsın ama,amacım seni korumaktı.Yani çok arkadaşım yok ve arkadaşlarımın üzülmesini istemem.Yani seni üzmelerini istemiyorum.Bakugou gibi birinin seni hak ettiğini düşünmüyorum ve düşünmeyeceğimde."
Izuku:"Todoroki Kaccha-"
Todoroki:"Izuku katsukiyle çıkmanı istemiyorum."
Todoroki:"Ondan uzak durmanı öneriyorum ama karar senin...Ayrıca dünki ev konusuna gelirsek,daha fazla üstüne gitmek istemediğimden seni yanıma almadım...Ama gözüm üzerinde.Neyse sanırım birileri daha seninle konuşmak istiyor."
Gözleri başka yere kaydığında bende kafamı otarafa çevirdim.Kacchan bize bakıyordu.Önümü döndüğümde Todoroki çoktan ona bakmayı kesmiş bana bakıyordu.Sanırım bir şey dememi bekliyordu.
Empati kurmaya çalıştım;Todorokinin samimi olduğu kişi azdı ve onlardan biride bendim.Beni yakın arkadaşı olarak görmesi güzeldi ve beni korumaya çalışmasıda...Yani amacı kötü değildi.Evet belki dün canımı çok sıkmıştı ama hepsi benim içindi...
Izuku:"Seni affettim...Ama bidaha beni korkutucu tehditlerine maruz bırakma!Yoksa affetmem,hıh!"İşaret parmağım Todorokiye 'yiyorsa tehdit et'mesajı gönderiyordu.Bunu fark edip parmağımı indirdim.
Todoroki:"Pekala."Birden kaslı kolları vücudumu sardı.Bu sefer bende karşılık verdim.Bana fısıldayarak;
Todoroki:"Midoriya seni üzdüğüm için üzgünüm..."
Bir şey diyemedim.Zaten affettiğimi dile getirmiştim.Kollarını benden ayırdığı zaman ona gülümsedim.Bir şey demeden yanımdan ayrıldı.Evet dediklerinin hepsi içimi rahatlatmamıştı ama şimdilik bu kadarı yeterliydi...
Katsuki:"O yarım piçle barıştınız mı gerçekten!?Hah,dünki olay benim başıma gelse onu affetmez,öldürürdüm!"
Izuku:"Ehm..."Dünki olayın konusunu bile bilmiyorduki!?Hem ne ara yanıma gelmişti?
Katsuki:"Cidden çok safsın deku."Bunu söylerken sesi az öncekine göre daha düz çıkmıştı.
Katsuki:"Boktan saçlıyla pikaçunun yanına doğru yürü!Yalnız kalma!"
Izuku:"Çocukmuyum ben?!"Bu muammeleden her zaman hoşlanmıyordum.
Katsuki:"Kapa çeneni inek!Sana bakmak zorunda olduğumu unutma!"Derin bi nefes alıp yanaklarımı şişirdim.Bana sırıttığındada kaşlarımı çattım.Bu şekilde nasıl gözüktüğümü bilmiyordum ama sanırım komik gözüküyordu.Kollarımı bağladım ve denkilere doğru yürüdüm.Oda arkamdan geliyordu...
3,4 gün sonra bölğm atcam dedim 6 gün geçti aq spzöaqğ Neyse kesin gün vermesem iyi olucak.Gelişi güzel atcam bölümleri.
:3
