Izuku:"N-ne!?"
Denki:"Öpü-"
Kirishima:"Dudağın kızarmış dedim,dimi Denkicim."
Denki:"Eevet."
Denki gözlerini devirip kirishimaya baktı.
Diyecek hiç bir şey bulamıyordum.Yüzüm fazlasıya yanıyor ve kızarıyordu.Nasıl çevirebilirdim ki?
Izuku:"Iııı...Be-ben...Ben dişlerimi fırçalamayı unutmuştum!Evet!Unutmuştum,fırçalayıp geldim!Dudağım o yüzden kızarmış olmalı,ehehe...ehe?"
Kirishima:"Kahv-"
Denki:"Boynundaki izlerde fırçanın o zaman.Dimi kirishimacığım?"Denki o sırada dirseğiyle kirishimayı sarstı.İkiside bana tip tip bakıyordu.
Gözlerimi hiç bu kadar çok açtığımı hatırlamıyordum.
Izuku:"Evet!Ay,yani hayır!Sa-sanırım dün değil ondan önceki gün ke-kedi sevmiştim.O tırmalamış olmalı."
Kirishima mırıldanarak kafasını duvara kaldırdı ve dediğimi tekrar edip düşünüyormuş gibi yaptı.Sonra bana kafasını tekrar çevirip konuşmaya başladı;
Kirishima:"Yolculuktayken mi kedi sevdin?"
Gerçekten yalan konusunda berbattım.Denki'ye kaş göz hareketi yapıp duruyordum ama bana sırıtmaktan başka bir mimik göstermiyordu.
Tekrardan bir şeyler uydurmak için ağzımı açmıştım ki omzumda bi kol hissettim.
Katsuki:"Ne boş yapıyonuz lan yine?"
Denki:"Hiiç Izukunun boynunu kedi tırmalamış onu konuşuyoduk."
Katsuki:"Aa?Bakıyım."Kacchan önüme geçip,boynuma baktı ardından gözleri gözüme kaydığı an sırıttı.Tekrardan kolunu omzuma attı ve konuşmaya devam etti;
Katsuki:"Yaramaz kediymiş.Sevdim."
Kirishima:"Hı,hemde nasıl!"Kacchanın ona attığı bakışları gördüğümde kıkırdayasım gelmişti ama bu durumda,bu pekde normal olmazdı
Birden sessizlik oluşmuştu.Tabi Denki sessizliğe yer vermek istemediğini belli ederek sessizliği bozmuştu.
Denki:"Oo...el,kol sarmaş dolaş olmuşuz?"Denki bakışlarıyla Kacchanın kolunu gösterdiğinde Kacchan öksürüp kolunu çekti.Bense zorla sırıtarak kızardım.
Bir dakika ya?Bu çocuk benim Kacchanla aramda olan biteni biliyor,neden böyle saçma davranıyordu ki?Bunları düşünürken Denkiye hiç atmadığım o bakışı atmıştım; 'aptalsın' bakışı
Ben ve Kacchan Denkiye bakışlar atarken,Kirishima çoktan masaya oturmuş kahvaltı için an kolluyordu.
Kirishima:"Hadi artık gelinde yemek yiyelim.Açlıktan ölcem."
Hepimiz onaylayıp masaya doğru ilerledik.Açıkçası çok fazla çeşit yiyecek yoktu.Hatta sadece mısır gevreği vardı o kadar.Onu bile kasenin içine koymaya üşenmişlerdi.Böyle düşününce komikti ama aslında çok sinir bozucuydu.Bunu düşünen tek ben olmamalıydım ki Kacchan konuşmaya başladı;
Katsuki:"Bune be?Hangi puşt hazırladı bunu?"
Denki:"Bilmem ki?"
