The player and the shy girl

(25)

Με φιλάει και τον αφήνω χωρίς να χω άλλη επιλογή..
Είναι από πάνω μου ακόμα, αφήνει με χίλια ζόρια τα χείλη μου και κατευθύνεται στον λαιμό μου...

Αρχίζει να με φιλάει στο λαιμό μου κάνοντας όλο μου το σώμα να ανατριχιάσει...

Τον σταματάω Μόλις καταλαβαίνω τι γίνεται...
Αυτός με κοιτάει

"Δεν πρέπει να γίνει όλο αυτό "

"Γιατί? "
Με ρωτάει και με κοιτάει καθώς σηκώνομαι από το κρεβάτι μου

" Γιατί δεν πρέπει..."

" Και όταν με προκαλείς; τότε μόνο πρέπει;"

Τον κοιτάω τόσο μπερδεμένη...
Και αυτός με κοιτάει με αθώο βλέμμα..

"Γιατί είμαστε από διαφορετικούς κόσμους δεν θα τα βρούμε μεταξύ μας... "

Με κοιτάει και παει να φύγει από το δωμάτιο μου

"Lucas "
Φωνάζω το όνομα του και γυρνάει και με κοιτάει

"Μην το κάνεις αυτό..."

Τον κοιτάω αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι...

" Αυτό το αθώο βλέμμα, που δεν κάνεις κάτι αλλά στην τελική θέλω να σε βάλω κάτω και να μην σε αφήσω να φύγεις !
Αυτό το βλέμμα μην το κάνεις! "

Λέει και φεύγει...

Κοιτάω τον τοίχο καθώς κάθομαι στο κρεβάτι μου...

~και για μια άλλη φορά τα έκανες πουτανα Emma~

αα μπα ζεις εσύ; μια φορά να μην μιλήσεις σε τέτοια περίσταση;;

~μόνη σου τα έκανες δεν σου φταίει κάνεις~

Δεν ξέρω τι ;;;αλλά νομίζω Μόλις παραδέχτηκε τα συναισθήματα του;

~Ααα για τόσο χαζη είσαι δηλαδή; ~

Ομπο ντάξει βουλώστω

Ναι μιλάω με την φωνούλα στο κεφάλι μου...

Μήπως έκανα γκάφα;
Αλλά είμαστε όντως σε διαφορετικό κόσμο δεν πρόκειται να τα βρούμε Ούτε ερωτικά ούτε φιλικά..

Πφφφ

" Emma κορίτσι μου φεύγουμε "
Λέει η θεία μου καθώς ανοίγει την πόρτα και με κοιτάει

" Emma είσαι εντάξει; "
Με ρωτάει ενώ έρχεται κοντά μου

"Καλά είμαι απλώς πονάει λίγο το κεφάλι μου "

" Θες να κατσεις σπιτι? Αλλά ούτε προπονήσεις μην πας "

" Εντάξει, πηγαίνετε εσείς και θα ξαπλώσω"