ışıksız sokakların eskimiş yağmurları

kaldırım taşlarında açan çiçekler,

kaldırım taşlarına kusmak istediğim acılar var sol kafesimde.

yürürken bile hüzünlüsün çiçeğim, yoksa ruhun da mı bir dünya sancısı içinde?

virân; bu gün seni gördüm,

yürüyordun,

adımların yavaş,

gözlerin dalgındı.

omzunda geceleyin biriken bir kaç yük ve pınarlarına sızan yaşlarla,

ruhuna sızmış hüzüne koşuyordun.

çiçeğim, gülsene bir kere.

dudak kıvrımlarına gömülen çiçeklerin,

ruhu uyansın bu gece.

29.05.20/18:18

kaburgalarıma saklamak istediğim adamın, acıları sancı oldu omuzlarıma.