ışıksız sokakların eskimiş yağmurları

eski yağmurların acıdan sancıları,

bazı intiharlar dolanıyor zihnimde bu gece, tam da kimsesizliği sen geçerken saatimde.

perdenin ardına saklanan adam, küçük kıza görünmeden uzun bir yola koyulmuş; arkasında büyük bir boşluk bırakmıştı.

viran; bir ay doldu.

hiç bir yerde yoksun.

büyük bir boşluk bıraktın ardında.

sana ulaşamıyorum.

seni duyamıyorum.

seni göremiyorum.

seni özlüyorum.

teoman dinliyorum.

satranç oynuyorum.

sütlaç yiyorum.

meyvelere nefret ediyorum.

sana dönüşüyorum.

lavinia,

ama ben yaşayamıyorum.

gelsene,

gece gündüz oldu.

saat maat kalmadı,

zaman kavramını yitirdim.

takvimim sen ve sensiz diye ayrılıyor ikiye,

göz kapaklarım kapanmıyor kaç gecedir,

acımaya başladı bak parmaklarım da.

tüm vücudum halsiz,

ölmüşüm ama bedenim ısrarla yaşamak istiyor gibi.

bir transa girmiş,

çıkamıyorum sen gideli.

gelsene,

bu gece biraz daha fazla,

bu gece biraz daha acı.

son nefes gibi,

son mesaj,

ve son sözler.

biriciğim,

seni seviyorum,

bir çiçek misali.

22.06.20/00:26

söylesene, kaç acı bastırıldı göğsüne daha büyümek nedir bilmezken.