အခန်း ( ၁၂ )

479 13 0
                                    

The Guys of Yangon,1930 ( Part 11)

အခန်း(၁၂)

……………

အထူးသဖြင့် မမြသစ် မှာ အိမ်ရှေ့တွင် ရပ်နေသော ချစ်သူဟောင်းကြီး ငမိုး ကို ကြည့်ကာ တုန်တုန်ရီရီဖြစ်နေရှာသည်။

မမြသစ် ကား ငမိုးနှင့် ချစ်ခဲ့ကြစဉ်ကလို မဟုတ်တော့။

ပိုမိုအလှသွေးကြွယ်သည့် မမြသစ်ဖြစ်နေလေပြီ။

မမြသစ် ၏ အဖေကြီးကား ပြာပြာသလဲ ဖြစ်နေ၏။

“မောင်မိုး..အဲ..ကိုမိုး..ကြွပါ..ကြွပါ..ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့်ကြီး.”

ငမိုး က ကုလားထိုင်တွင် အေးအေသက်သာပင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

ပိုမိုသန့်ပြန့်ချောမောလာပြီး စမတ်ကျကျဝတ်စားထားသည့် ငမိုး ကို မမြသစ်က ဖခင်၏နောက်တွင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း မဝံ့မရဲခိုးကြည့်သည်။

“ကျွန်တော်..ဖြစ်ခဲ့ပြီးသမျှ ဦးတို့ကို တောင်းပန်ဖို့ လာတာပါ။ ဟိုးတုန်းက ကျွန်တော် မထင်မှတ်ပဲ ဒုက္ခပေးသလိုဖြစ်သွားပါတယ်။ ရှေ့လျှောက်ဦးတို့ မိသားစု ကို ဘယ်တော့မှ ဒုက္ခမပေးတော့ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ကို စိတ်ချပါ။ အဲ့ဒါလေး လာအသိပေးတာပါခင်ဗျာ။ ကျွန်တော်ပြန်လိုက်ပါဦးမယ်”

မမြသစ်ဖခင်မှာ ဘာမှ ပြန်ပြောချိန်ပင်မရလိုက်။

ငမိုး က ထိုင်နေရာမှ ထပြီး တံခါးဝသို့ ထွက်သွားလေသည်။

မမြသစ်ကို တစ်စက်ကလေးမှ မကြည့်သွား။

မမြသစ်ကတော့ ငမိုး ၏ ကျောပြင်ကို သာ ငေးလျက် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

…………………………………………………………………………………………….

၁၉၁၃ ခုနှစ်။

ပထမကမ္ဘာစစ်ကြီးမဖြစ်ပွားမီ တစ်နှစ်အလိုတွင် ရန်ကုန်သည် အပြောင်းအလဲကြီး ပြောင်းလဲနေသည်။ ရန်ကုန်ဓာတ်ရထားကုမ္ပဏီမှ ဘတ်စ်ကား ရှစ်စီးအထိ ပြေးဆွဲနေပြီဖြစ်သည်။။ တက္ကစီ ၂၈ စီး ပင် ထူထောင်ထားနိုင်လာ၏။ ရန်ကုန်လမ်းမများပေါ်တွင် မော်တော်ကား၊ ဓာတ်ရထား၊ မြင်းရထား၊ ဓာတ်ရထား၊ ချယ်ဂါလီ၊ နွားလှည်း၊ မြင်းလှည်းများ အပြိုင် သွားလာနေကြသည်။

THE GUYS OF RANGOON 1930Where stories live. Discover now