The Guys of Yangon,1930 ( The End)
အခန်း(၃၄)
…………….
၁၉၄၄ နိုဝင်ဘာ ၃၀ ရက်။
မြောင်းမြထောင်၊ ဆေးရုံဆောင်၊ အခန်း(၃)။ ည (၁၁)နာရီ သံချောင်းခေါက်ပြီးချိန်။
"နင့်ကို ငါ တမင်သတ်တာမဟုတ်ဘူး..ငါ တမင်သတ်တာမဟုတ်ဘူး"
"ခင်ဗျားကို ကျွန်တော် သနားလို့ သတ်တာနော်..သတ်ချင်လို့မဟုတ်ဘူး..ဦးဟုတ်ဂွမ်"
ငိုက်မြည်းနေသော ထောင်စောင့်ရဲကင်းသားလေးပင် လန့်နိုးသွားသည်။
သို့သော် လူမိုက်ကြီးလမ်းမတော်ဖိုးတုတ်၏ အခန်းမှ လာသောအသံများဖြစ်ကြောင်း သူသဘောပေါက်လိုက်သည်။
လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်ကို ရန်ကုန်ထောင်ကြီးမှ မြောင်းမြထောင်သို့ ပို့လိုက်သည့်အချိန်ကတည်းက ဖိုးတုတ်၏ ကျန်းမာရေးမှာ အားရစရာမရှိ။
ဂျပန်တို့ တင်ဆောင်လာသည့် စစ်သုံးလော်ရီကားမှာ အမိုးမရှိသည့်အတွက် နေပူကြဲကြဲတွင် အကျဉ်းသားများ အားလုံး ပင်ပန်းနေကြသည်။
ထိုအချိန်က မြောင်းမြထောင်သည် ဂျပန်အုပ်ချုပ်မှုအောက် မရှိပဲ ဘီအိုင်အေ၏ အုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင် ရှိနေသည်။
ရန်ကုန်မြို့မှ နာမည်ကျော်လူမိုက်ကြီး လမ်းမတော်ဖိုးတုတ် ထောင်ပြောင်းပါလာမည်ဆိုသည့် သတင်းကို အကျဉ်းသားများအားလုံး စိတ်ဝင်စားနေကြသည်။
လမ်းမတော်ဖိုးတုတ် ကား လက်ထိပ်တန်းလန်းဖြင့် ကားပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာသည်။
ဂျပန်အရာရှိနှင့် အခြားအကျဉ်းသားများ ၏ နောက်မှ တစ်လှမ်းချင်း အားယူလိုက်လာ၏။
လမ်းမတော်ဖိုးတုတ်ကြီး ဆိုတာသူပဲ ဆိုသည့် တီးတိုးစကားသံများအောက် အားလုံးက ဖိုးတုတ်ကို စိတ်ဝင်စားစွာကြည့်နေကြသည်။
ထောင်ဗူးဝအရောက်တွင် မဟန်နိုင်တော့ပဲ..ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အားပြုကာ နံရံကို မှီကာ ခေါင်းကိုမော့ပြီး အသက်ကို ဝအောင်ရှုလိုက်သည်။
နောက်နှစ်ပေါင်းများစွာကြာသည်အထိ မြောင်းမြထောင်တွင် ကိုယ်စိတ်နွမ်းလျစွာဖြင့် ထောင်နံရံကို မှီတတ်သော ထောင်သားများကို ဖိုးတုတ်မှီမှီ သည် ဟု ဝန်ထမ်းများက ပြောလေ့ရှိသည်အထိ။
YOU ARE READING
THE GUYS OF RANGOON 1930
AcciónThe guys of rangoon1930 လေးကဆရာခက်ဇော်ရဲ့ အခုလတ်တလောမှာ အရမ်းကိုနာမည်ကြီးနေတဲ့ စာအုပ်လေးဆိုတာ စာဖတ်သူတို့သိကြပြီးဖြစ်မှာပါရှင့် ကေသီကအရမ်းကိုစာဖတ်ပျင်းပါတယ် ဒါပေမယ့် ဒီစာအုပ်လေးကိုဖတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ တကယ်ကို ၁၉၃၀ ရောက်သွားသလိုခံစားရပြီး တကယ်လည...
