𝑺𝒖𝒏𝒇𝒍𝒐𝒘𝒆𝒓 || [Complete]

၁၇♡

(Zawgyi)
"ဒုန္း"

တံခါးကိုတြန္းဖြင့္၍ဝုန္းတိုင္းက်ဲ၀င္လာသူကို Kim Taehyungတစ္ေယာက္က‌‌ေမာ့၍ပင္ၾကၫ့္ေပ။

"Taehyung ...ငါမင္းကိုေျပာစရာရိွတယ္"

"Taehyung ငါေျပာတာကိုအဖတ္လုပ္ပါအံုး"

Taehyungလည္းစစ္လက္စ Fileတို႔ကိုခ်ထားလိုက္ၿပီး
"ကဲေျပာ.. Park Jiminေလး"

Jiminလည္း Taehyung ၏အလုပ္စားပြဲေပါ္တက္ထိုင္လိုက္ျပီးစကားစရန္ျပင္လိုက္သည္။

သို႔ေသာ္ခက္သည္ကစကားအစရွာ၍မရ။
"ဟိုေလဘယ္ကစေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး"ဆံႏြယ္တို႔ကိုဖြရင္းေျပာလိုက္၏။

"မင္းဟာကေျပာမွာလားမေျပာဘူးလား"

"ေနအံုးငါေျပာမွာ"

"ဒီလိုညက.............."

Jiminလည္းညကမီးပ်က္တဲ့ကိစၥအထိေျပာျပလိုက္သည္။
"ဘာ!မင္းမွာ Nyctophobiaရိွတာသူသိသြားၿပီေပါ့"

"အဲ့ထက္ပိုဆိုးတာက သူငါ့ကိုခ်စ္တယ္တဲ့ ၿပီးေတာ့ငါကို..."
ေျပာရမၫ့္စကားတို႔ကိုဆက္မေျပာပဲရပ္သြားသူေၾကာင့္ နားေထာင္ေနသူTaehyungတစ္ေယာက္တိုးလိုတန္းလန္းပင္။

Jimin၏လက္တို့ကအက်ီစတို႔ကို အေၾကာင္းမရိွလံုးေခ်ေနမိသည္။ရဲတက္လာေသာပါးျပင္တို႔က ခရမ္းခ်ဉ္သီးမွၫ့္ႏွင့္ပင္တူေနၿပီ။

"ဆက္ေျပာေလ မင္းကိုဘာျဖစ္တုန္း."

"ဟာ....ဟို ငါ့ကိုနမ္းလိုက္တယ္...ဟီး"
‌ေျပာၿပီးေခါင္းတို႔ကိုငံု႔သြားသူေလးကရွက္ေနသည္ေပါ့။

သို႔ေသာ္ၿပံဳးၿဖီးေနေသာမ်က္ႏွာေလးကဘာကိုဆိုလိုသည္ကိုTaehyungရိပ္မိ၏။

မိမိကိုနမ္းသြားသူကိုေဒါသထြက္ရဲ့တရူးရူးတဒိုင္းဒိုင္းျဖစ္ရမၫ့္အစား အခုေတာ့Park Jiminတို႔မ်က္ႏွာကလံုး၀ကိုၿပံဳးၿဖီးေနသည္။

"အဲ့ေတာ့မင္းေႂကြသြားၿပီေပါ့ အေျဖျပန္ေပးလိုက္ၿပီလား"

"မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုထင္ေနတာလဲ ငါသူ႔ကိုလံုး၀မႀကိဳက္ပါဘူး
အေျဖလည္းဘယ္ေတာ့မျွပန္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး"
ကတ္ကတ္လန္ေအာင္ရန္ျပန္ေတြ့ေနသူေလး၏စိတ္ကို သူငယ္ခ်င္းႀကီးTaehyung‌ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။