I called Zoe...
“Hello?Zoe where are you? Yung coat mo kasi, ibibigay ko lang sana.” I said.
“Andito ako sa baba ng dorm, papunta ako sa isang fastfood chain, nagutom ako eh. Asan ka ba? Balik na lang siguro ako dyan sa ospital. Ayoko sa dorm, di rin lang ako makakatulog kakaisip. Antayin mo na lang ako.”
“What?! Mag-isa ka? Zoe naman eh, late na oh. Asan ka ba? Pupunta.. *toot toot*”
Pinatayan ba naman ako. -_-
Hindi nila alam kung gano ako nag-aalala eh! T_T
Tapos natanggap ko yung text niya asking kung may ipapabili daw ba akong pagkain. Ano ba naman yan. Hindi ako mapapakali hanggat wala siya dito sa harap ko.
Tinatawagan ko pero hindi niya sinasagot. -_-
Zoe... please be safe.
Tapos nagtext ulit ng on the way na daw siya dito sa ospital. >3<
Andito ako sa harap ng ospital. Hindi mapakali at naghihintay pa rin.
After few minutes…
Tumawag ulit siya sa akin.
“Sasa, andito na ako sa parking area mag-eelevator na lang ako para mas mabilis akong makarating dyan.” She said.
“Elevator? May elevator ba dyan?”
“Yup. Sige bye.”
Aish! Dumiretso na siya sa taas. Bale di niya ako nakita dahil sa likod siya dumaan.
Umakyat na rin ako. Hoping na andun na siya.
Pero pagdating ko doon…
“Si Zoe?” Tanong ko kay Bubbles, si Prince naman poker face pa rin. -_-
“Di ba kanina pa sila umuwi ng dorm?” Nagtatakang tanong ni niya,
“No. I mean yes. Pero kausap ko siya a while ago, and she said na paakyat na siya dito. Dapat nandito na siya kasi nag-elevator naman siya.”
“Really? Nag-elevator mag-isa? She’s being fealess. Good for her. Pero dapat andito na siya ah? Di kaya nag-faint na yun sa loob ng elevator?”
BINABASA MO ANG
The Idol Project (Editing) ❤
Teen FictionThey call me Wise. I'm an agent. Mind over heart is my nature when it comes to work. Then one day, I met these so called idols and became a part of them, then I fell in love. The next thing I know, things are falling apart. Will I be able to make th...
