black wings

° 16

*

Song: Who by Lauv ft BTS

Su ayaklarına değiyor,hafif rüzgar saçlarını okşuyordu. Etrafı görmüyordu,sadece hissediyordu.

"Hey anne!" Küçük bir kızın sesini duyduğunda kaşlarını çattı. Kime sesleniyordu? Neden hiçbir şey göremiyordu?

"Anne, beni bekle!" Koşuşturma sesleri duydu. "Anne beni bırakma!" Bu ses, ona aitti. Onun küçüklüğüne...

"Anne!?" Tzuyu, gözlerini açmayı denedi. Rüzgar şiddetlenmeye, ayağına vuran sular hırçınlaşmaya başlamıştı.

"Neler oluyor?" dedi korku dolu sesiyle. "Kimse yok mu?"

"Seni almaya daha sonra geleceğim." İnce ve zarif bir ses duyduğunda kulak kabarttı. Bu da kimdi? "Söz veriyorum Tzuyu,annen sana dönecek. Ama şimdi,babanın yanına dön."

"Benim babam yok ki!"

"Hayır var. İşte orada, seni bekliyor." Tzuyu tekrar gözlerini açtı ve etrafı görmeyi başardı. Puslu görüyordu ama yine de anlıyordu.

Beş yaşındaki kendisiyle birlikte sahildeydi. Elinde valizi ile bir kadın yürüyordu ama yüzü yoktu. Arkasını döndü ve bir adama doğru koşan kendisine baktı. Babası o muydu? Yüzü çok netti. Tıpkı ona benziyordu. "Baba?"

"Tzuyu,gitmemiz gerek." dedi adam ufak Tzuyu'yi kucağına alarak. "Anneni daha sonra göreceksin, onun şimdi gitmesi gerekiyor."

"Ama ben annemi özlerim baba."

"Biliyorum."

"Biz nereye gidiyoruz?" Adam hafifçe gülümsedi ve ufak Tzuyu'nin başını okşadı. "Güzel bir yere gidiyoruz."

Bir anda kendini büyük bir yetimhanenin önünde buldu. Şimdi her yer siyah beyazdı.

Çıplak ayaklarına aldırmadan ufak Tzuyu ve babasını takip etti. Adam elini tutuyordu ve yüzünden hiçbir şey okunmuyordu.

İçeri girdiler ve ikinci kata çıktılar. Küçük Tzuyu elinde en sevdiği oyuncağı Eevee ile gülümseyerek babasının peşinden gidiyordu.

Müdür Tzuyu'ye baktı ve dümdüz bir ifade ile ona odasını gösterdi. "Bundan sonra burada uyuyacaksın. Bakıcı sana her şeyi öğretecek."

"Bu adam kim babacığım?"

"Sana burada bakacak olan kişi." Adam Tzuyu'nin önünde eğildi ve ellerini tuttu. "Ben çok uzaklara gidiyorum Tzuyu. Sen burada kalıp büyüyeceksin."

"Bende seninle geleyim baba!"

"Olmaz,çok küçüksün." Yanaklarından isteksizce öptü ve onu müdüre teslim etti. "Hoşçakal."

"Gitme baba!"

Tzuyu, gördüklerine inanamıyordu. Bu olanlar da neyin nesiydi? Bir anda zemin ayaklarının altında kaymaya başladı. Boşluğa düştü ve her yer karardı.

Tzuyu nefes nefese gözlerini açtı. Ağaç tavanla karşılaşınca kaşlarını çattı ve birkaç saniye kendine zaman tanıdı. Her şey bir rüya mıydı?

"Tzuyu, uyanmışsın!" Min Soo'nun sesiyle etrafa bakındı. Kulübedeydi ve yatakta yatıyordu.

"Neler oluyor?" diye sordu kuru sesiyle. Kendini çok berbat ve yorgun hissediyordu.

Min Soo ona bir bardak su içirdi ve diğer kızlara baktı. Hepsi uyanmış, anlamayan gözlerle birbirlerine bakıyordu.

"Üç gündür uyuyorsunuz." dedi Min Soo. "Sonunda uyandınız."