*
Song: Scenery by V"Hiçbir şey bitmedi dostlarım. Son yaprağı saklamıştım."
×××
Joy, Irene ve Jisoo iksiri hazırlarken Taehyung ve Tzuyu birlikte dışarı çıktılar. Taehyung Tzuyu'ye bakıp gülümsedi. "Mark bu gecenin kahramanı." Tzuyu hafifçe güldü. "Öyle. Ona gerçekten minnettarım."
Taehyung aniden Tzuyu'nin elini tuttu ve yavaşça bahçede yürümeye başladılar. İkiside mutluydu ama bir yandan da çok endişelilerdi.
Ya Neon'un verdiği tedavi işe yaramazsa? O zaman ne yapacaklardı?
Tzuyu de bunu düşünerek ürkek bakışlarla sevdiği adama baktı. "Eğer işe yaramazsa-"
"Başka bir çözüm yolu bulurum." Taehyung Tzuyu'nin kötü sondan bahsetmesine izin vermiyordu. Onu kaybetme düşüncesi bile deli edecek gibiydi.
"Tae,elinden geleni yapacağını biliyorum ama... Min Soo ahjumma bize tek bir tedavinin olduğunu söyledi. Bu işe yaramazsa..." Devamını getiremedi.
Ölüm...
Ensesinde soğuk bir ürpertiye neden olmuştu."Ölmenize izin vermeyeceğim." dedi Taehyung, Tzuyu'nin elini sıkıp. "Seni kaybetmeyeceğim, kızları kaybetmeyeceğiz."
Tzuyu ağlayacak gibi olduğunda bakışlarını aya çevirdi. "Onlar benim öz kardeşim gibiler. Çocukluğumdan beri birlikteyiz ve gerçek ailem onlar. Annem ve babamın yerini bana aratmadılar. Onları kaybetmek istemiyorum."
Taehyung burukça gülümsedi. "Benim annem ve babam da bizi, Min Ah noonaya emanet etmişti..."
Tzuyu dolu gözlerle Taehyung'a baktı. "Ailene ne oldu?" Derin bir nefes alıp verdi. "Onlar da büyücüymüş. Ben doğduktan sonra köylüler tarafından büyücü oldukları öğrenilmiş. O zamanlar büyücülere iyi gözle bakılmıyormuş bu yüzden ölüm kararı almışlar.
Annem Min Ah noonayla abla kardeş gibiymiş bu yüzden beni ona emanet etmiş. Ben büyüdüğümde de diğerleriyle tanıştık. Onların aileleri uzakta, ama hepimizi Min Ah'a emanet ettiler. Kaçırıldıklarından haberleri olmadı,zaten pek aramazlar bizi. "
Tzuyu Taehyung'un koluna girdi ve başını omzuna yasladı. "Ailen için üzgünüm..." Taehyung da başını Tzuyu'nin başına yasladı. "Sen yanımdayken daha iyi olacağım."
×××
Joy ve Jisoo iksiri bitirdikten sonra dokuz cadıya baktı. "Umarım işe yarar." dedi ve dokuz şişeye iksiri koydu.
Jisoo kızlara baktı. "Bu kağıtta büyünün sözleri yazıyor,hepiniz el ele tutuşup söyleyeceksiniz."
Hepsi yavaşça başını salladı ve şişeleri ellerine aldılar. Taehyung onlara cesaret vermek adına kocaman gülümsedi.
Tzuyu de ona gülümsedi ardından iksiri içti. Hepsi aynı hissediyordu, değişen bir şey olmamıştı.
Bahçeye çıktılar ve bir çember oluşturup el ele tutuştular. Bir sürü meraklı öğrenci yatakhanelerinin penceresinden onları izliyordu.
Taehyung gergince Mark'ın omzuna dokundu. Jisoo büyünün sözlerini kızlara öğrettikten sonra köşeye çekildi.
Dokuz cadı birkaç saniye birbirine baktı ardından gözlerini kapattılar ve sözleri söylemeye başladılar:
"Quand nos mains sont combinées
Cette douleur prendra fin
Quand nos mains sont unies,
Que cette douleur s'arrête
Quand on ferme les yeux
Que cette douleur soit soulagée,
Quand on ferme les yeux
Repose cette douleur..."
(Çevirisi bölüm sonunda...)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
black wings
FanfictionBurası Hannam Okulu. Seçkin büyücülerin ve diğer yaratıkların evi. Kim Taehyung'un ise yaşama tutunmak için kaldığı bir yer... ××× "Dokuz cadı efsanesini biliyor musun?" diye sordu Tzuyu. Meraklı gözlerle Taehyung'a bakıyordu. Taehyung bu soruya an...