black wings

• 19

Ölümün olduğu bu dünyada,hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında...
Franz Kafka

×

Joy, üzerindeki hırkaya daha sıkı sarıldı ve hafiften çiseleyen yağmura baktı. Saat gece yarısını geçmişti,etrafta insanı huzursuz eden tuhaf bir sessizlik vardı.

Savaş başlamıştı ama Neon hâlâ bir hamle yapmamıştı. Ve bu, bütün okulu strese sokuyordu.

Elindeki feneri bir kez daha etrafa tuttu. Bu çocuk nerede kalmıştı böyle? "Joy," İsmini duyduğunda arkasında kalan ormana döndü.

Baekhyun ürkek adımlarla yanına geldi. Oldukça kötü görünüyordu. Joy kaşlarını çattı. "Bu halin ne?"

"O herifin okulumuzu mahvettiğini söylemiştim. Arkadaşlarımı da esir aldı, ve ben hiçbir şey yapamıyorum."

"Biliyorum, ve üzgünüm. Her şeyi düzeltmeye çalışıyoruz, her birimiz."

"Her neyse. Bana ne diyecektin?" Joy elindeki haritayı Baekhyun'a uzattı. "Tanıdığın tüm vampirlere ihtiyacımız var. Öldürmemeyi kısa bir süre bırakmanız lazım. Çünkü öldüreceğiniz kişiler, gerçekten masum değil."

×××

Taehyung, sırtında hissettiği soğuklukla gözlerini açtı. Hava çoktan kararmıştı ve kaldığı odadaki pencere sonuna kadar açıktı.

Kaşlarını çattı ve ayağa kalkıp pencereyi kapattı. Ardından esnedi. Akşama kadar uyumuş muydu? Kaşlarını çattı, bu imkansızdı.

Başucundaki suyu içti ve odadan çıktı. Beyaz koridoru aydınlatan beyaz ışıklar gözlerini kısmasına sebep oldu.

Eliyle ışığa siper oldu ve yürümeye başladı. Garip şeyler hissediyordu ve oldukça huzursuzdu.

Üst kata çıktı ve Neon'a seslendi. Bu lanet herif nereye kaybolmuştu böyle? Başı dönüyordu ve kendini iyi hissetmiyordu.

Bir anda, dengesini kaybedince duvara tutundu. Dokunduğu an bir kapının açılma sesi geldi.

"Aman Tanrım," diye mırıldandı. Neler oluyordu burada? Etrafa bakındı ve açık kapıyı gördü.

Köşedeki kapının yanında gizli bir kapının açıldığını gördü. Kaşlarını çattı ve arkasına bakarak oraya ilerledi. Bu depoda kimse yoktu ki...

Gergince kapıdan içeri baktı. Karanlıktı ve bu onu çok korkutuyordu. Yine de içeri girdi ve parmaklarını şıklatarak ışık büyüsünü yaptı.

İşaret parmağından gelen ışıkla dar koridorda ilerledi. On metre gitmişti ki beyaz bir ışık göründü.

"Aman Tanrım," dedi yine ve ışığa doğru yürüdü. Gördüğü şey, donup kalmasına neden oldu.

Onlarca çocuk,yerde baygın bir halde yatıyordu ve hepsinin kollarında mavi serumdan vardı.

Taehyung dehşete düşerken arkasından bir ses geldi. Hemen köşedeki duvarın arkasına saklandı.

Adım sesleri arttı ve üç çift ayak sesine dönüştü. Taehyung eliyle ağzını kapattı. Kalbi korkunun etkisiyle küt küt çarpıyordu.