black wings

° 20

×

Song: Winter Flower by Younha ft RM of BTS

Tzuyu,çıplak ayaklarına aldırmadan ay ışığı altında bahçede yürümeye başladı. Hava çok soğuktu ama bunu dert etmiyordu. Taehyung'u çok özlemişti ve onun için çok endişeleniyordu.

Hırkasına daha çok sarıldı ve karanlık gökyüzüne baktı. Tedaviyi bulmuş muydu? Neden hâlâ onunla iletişime geçmemişti? Aya baktı ve gözlerini kapatıp şarkı mırıldanmaya başladı;

"Bir gün Ay'a
Uzun uzun mektup yazdım
Senin kadar aydınlık olmayacaktı
Küçük bir mum yaktım

Loş bir parkta
Şarkı söyleyen isimsiz bir kuş
Neredesin sen~Ah sen~
Neden ağlıyorsun
Burada tek başımızayız,seninle ben
Ben ve sen~Ah sen~" (1)

Gözlerinin önüne Taehyung'un gülümseyen yüzü gelince aniden sustu ve derin bir iç çekti. Sadece iki gün olmuştu ama onu gerçekten çok özlemişti.

"Tae ne olur yanıma gel..." Tam o anda bahçenin girişinde mor ışıklar yanıp söndü.

Korksa da,olduğu yerde kaldı. Gözlerini kısarak baktığında Taehyung'u gördü.

"Aman Tanrım!" dedi heyecanla ve koşarak ona sarıldı. Taehyung  kollarını sıkıca beline doladı ve kokusunu içine çekti.

"Aman Tanrım!" dedi Tzuyu bir kez daha şaşkınca,gerçekten gelmişti! Taehyung gülerek geri çekildi ve sevdiği kızın gözlerine baktı.

"Neden bu kadar şaşırdın,beklemiyordun değil mi?"

"Evet, az önce de buraya gelmeni dilemiştim." Taehyung güldü. "Seni özledim ve daha fazla dayanamadım. Çok vaktim yok, Neon anlamadan geri dönmem lazım."

Tzuyu Neon'un ismini duyunca suratını astı. "Ondan nefret ediyorum. Bize bir an önce tedaviyi söylese keşke."

Taehyung, tedavi lafını duyunca bir an kaskatı kesildi. Yine de gülümsemeye çalıştı. "Merak etme, ben bir yolunu bulacağım."

"Hazır gelmişken aileni de gör." dedi Tzuyu ve elinden tutup onu okula sürükledi.

Alt kattaki yatahkaneye indiler. Tzuyu siyah bir kapıyı tıklattı. "Min Ah unnie?"

"Tzuyu? Ah, gel," Yavaşça içeri girdiler. Min Ah Taehyung'u görünce uykusundan hemen ayıldı ve ona sarıldı. "Oh, Taehyung, burada ne işin var?"

"Tzuyu'yi ve sizi görmeye geldim." dedi Taehyung da ona sarılarak. Tzuyu gülümsedi. Bu çocuğu gerçekten çok seviyordu.

Diğerlerini de odaya çağırdılar ve bir süre sohbet ettiler. Namjoon Taehyung'a baktı. "Neon sana zarar veriyor mu?"

Taehyung başını iki yana salladı. "Öyle bir şey yapamaz endişelenmeyin."

"Ben ablanım, sizin hakkınızdaki her şey beni endişelendiriyor."

"Noona,buna gerek yok. Ben iyiyim, siz kendinize daha çok dikkat edin." Hepsine tek tek baktı. "Mark nerede?"

"Uyuyordu," dedi Tzuyu ve onu bir kez daha aradı. Sonunda açtığında Tzuyu buraya gelmesini söyledi.

Beş dakika içinde Irene ve Mark da gelmişti. Mark sanki yıllardır görmemiş gibi ağlayarak Taehyung'a sarıldı.

"Aman Tanrım hayattasın!"

"Sende öyle dostum."

"Buna inanamıyorum!"

"Bende."