Bir insan hayatında bu kadar yıpranmamalıydı, hayat onun karşısına daha ne zorluklar çıkartacaktı...
Bir umudu olmalı insanın, ilk bahar güneşi gibi🍁☀️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Su, ateşin gün geçtikçe eridiğini fark ediyordu ama yanına gidip soramıyor, ondan korkuyormuyordu, sadece sözlerinden korkuyordu çünkü içinde ateşe farklı hisler beslediğinin farkında değildi seviyormuydu yoksa acıyormuydu? bu sorunun cevabını bilmiyordu. su ateşi hep uzaklardan izlerdi. onun kırgın kalbini görebiliyor du kim kırdığında merak etmiyor değildi. sevgi böyle bir duygumuydu, sevdiğinin kalbini kıranı yerlebir etmek gibi miydi? Umarım bu kalp doğru kişiye çarpıyordur.
💧💧💧💧💧🔥🔥🔥🔥🔥
Arabaya bindikten sonra ona bakmamaya çok çaba sarf ediyordum sanki kendini bana çekiyor gibiydi
Allahımm sen neler yaratıyorsun böyle yarabbim.
Sus iç ses sus!!! Allahım bu nasıl bir düşünce şu iç sesi bazen öldürmek istiyordum ya sana noluyor kalp, töğbe, töğbe Allahım bu nasıl atış kalbim yerinden çıkıcak umarım kalp atışlarımı duymuyordur aptalll!!! Kalp.
"evin hangisi" diye sordu ateşin sorusuyla irkildim ona doğru baktım.
"hee... Efendim" dedim sorusunu duymamıştım.
"dedim ki evin hangisi" dedi tane tane sanki duymadık.
Evett duymadın güneşcimm
Allahım sen nasıl bir iç sesin alın bunu buradan. Diye isyan ettim bir insanın iç sesi onu rezil eder mi ama benim iç sesim eder pis iç ses.
"şu iki katlı beyaz ev " dedim parmağımla evimi göstererek, arabasını yavaşlattı evimin önünde durdu. Ona doğru dönerek.
"herşey için teşekkür ederim ateş" dedim tebessüm ederek. Oda bana doğru dönüp gülümsedi
"önemli değil yani sen iyiysen bende iyi olurum" dedi. kalbimde sanki bu kelimeleri bekliyor gibi hızlı hızlı atmaya başladı , noluyor sana kalp allahım bu nasıl bir kalp sakin ol kalp nolur rezil etme beni allahım neden kendi kalbimle, ruhum beni rezil ediyor yarrabim. Daha fazla böyle konuşursam herhalde manşetlerde
Şok... Şok... Şok.. Kendi ruhunun katili oldu bu nasıl bir kişilik.
Daha fazla gerçekten de böyle düşünürsem evet ruhumun katili olurum.
"Neyse geç oldu ben gitsem iyi olur. şey bu arada kapişonunu verebilirim yani bundan sonra karşılaşmamız mümkün değil gibi" dedim. Belki görmeye bilirdim yani koca İstanbula kim ilk gördüğü birisini tekrar görebilirki tam kilişe değilim iç ses.
Aska klişe deme belki karşılaşırız büyük konuşma ne geldiyse başımıza senin büyük konuşmadan oldu.
Resmen iç sesim bana hakaret ediyor yaa gerçekten de şu iç sesi aldırma gibi ameliyat yok mu olmayan servetimi yaptırırdım yemin ederim.
"şey önemli değil sende kalabilir" dedi gülümseyerek artık veda vakti geldi. ya Allah aşkına sanki kırk yıllık arkadaşım saçma saçma şeyler düşünme.
"Neyse ben gitsem iyi olur görüşürüz" dedim ve arabanın kapısını açıp dışarı çıktım el salladım oda bana el salladı evimin kapısını açana kadar bekledi ama gitmedi kapıyı bir türlü açamadım arkama baktım hala bekliyordu. allahım yaa... tekrar denedim ama açılımıyordu
