1. BÖLÜM:

90 34 65
                                    

Merhaba canlarım yeni bölümle karşınızdayım uzun bölüm olacak hadi vakit kaybetmeden okuyun ;-)

1.bölüm :( yıldızları tuttuğum an.)

"Kimsiniz " dedim.Ve beni Şok'a sokan durum gerçekleşti telefon kapandı.
" bip bip bip" sesi kulaklarımda yankılandı telefon uzun süre baktım ve kimdi ki diye kendimi yiyip bitiririyordu o an.
Mert in sesiyle irkildim.

"güneş iyi misin" dedi. endişeli çıkmıştı sesi, o an onu duymuyor gibiydim.

"Heh Efendim bir şey mi oldu?" Dedim. yüzüne bakarken o an, O daha da endişelendi.

"Güneş iyi misin diyorum? " o an gerçekten de ben de o soruyu merak ettim. Ben iyi miydim yoksa halisülasyon mu gördüm.

"güneş iyi misin" dedi tekrar koluma dokunarak. ona bu olaydan bahsedemezdim. İlk önce ben öğrenecektim kim olduğunu, zaten onun başını belaya sokamazdım.

"Hıı.. Yok hiç bir şey, yok mert iyiyim ben merak etme sen"dedim geçiştirmeye çalışarak, sonra ısrar olmamış gibi tekrar soru sordu.

" Daha demin telefonu çaldı Kim aradı" dedi işte şimdi ne diyecektim, hemen yalan bulmak zorundaydım.

" Şey.. hani yeni okula kayıtlarımız oldum u diye aramışlar" dedim. ve bu sefer inanmış' a benziyordu tekrar soru sormadı.

Peki tamam kayıtlar tamam mı Yani dedi Ne diyecektim Güneş Al. işin içine ettin, ne desem Evet desem ne olur ki bir şey olmaz galiba.

"kabul edilmişiz"dedim hem gergindim Hem korkuyorum kimdi babam olabilir miydi Ama bunca zaman aramadı Neden şimdiki dedim ama iç sesim olmadığını doğru oluyordu Ama ben belki para isteyecek diye düşündüm ama olsa çekilmeden konuşurdu Kafayı yiyecektim özel numara diye tekrar aramıyordum ki kafam resmen dolmuş tu sonra bunları kafamdan silecektim. En azından birkaç saatliğine bu güzel havanın tadını çıkart malıydım ve yemeğini yemeye başladım.

"Güneş ya yarın okuldan sonra Galata Kulesi'ne gidelim mi Orayı merak ediyorum" dedi hevesli Bir şekilde, ben de onun bu cümlesinde tebessüm ettim. Onun bu hevesini kıramadım çocuk gibiydi kabul edecektim.

" Peki tamam gidelim" dedim tebessüm ettim, sonra yemeklerimizi yedik. Bugün onun evine kadar gittim ve onu eve girene kadar bekledim. Sonra arkasına döndü ve konuşmaya başladı.
" Güneş Yarın görüşürüz" dedi.
Önüne döndü evine. girdi biraz yürürsem bir şey olmaz yürüdüm. caddeler, sokaklar, Köprüler geçtim. Yok olmuyor içim, içimi yiyordum.sonra bir banka oturdum elime telefonu çeviriyorum, kafamda soruları çeviriyorum sonra aklıma çılgın bir fikir geldi denize girmek etrafı kontrol ettim. Üstündekileri çıkarttım aynı zamanda telefonumu da Kıyafetlerimi üstüne koydum. ve yavaş, yavaş denize girdim. Denizi özlemişim. Deniz bana eskiyi hatırlatmıştı o zamanlar tek dostum yıldızlar ve denizde sonra o günler yine aklıma geldi gözlerim gözlerim doldu ve o an gözümü silerken derinlere sürüklendiğimi hissettim. Deniz beni içine çekiyordu, Deniz beni kendine hapsediyor Du. Bir zamanlar dostum olan bu koca Deniz beni ölüme hapsediyor Du. dedim ki kendime "bırak Güneş artık kendini, bırak kimse yok. Bırak seni belki ölüm kurtarır" dedim. ve kollarımı serbest bıraktım kendimi ölümün kollarına bıraktım. Sonra Biri Kolumdan yukarı çıkartıyordu. bilincim yerinde değildi.

~~~~~~~~~~~
Selammm bu bölümümüz heyecanlı geçti evet 2 gün oldu yeni bölüm atmayalı ama bundan sonra her akşam yeni bölüm atıcağım 2.bölümde görüşmek üzere❤️❤️❤️

🎶müziğin Melodisi🎶Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin