Bir insan hayatında bu kadar yıpranmamalıydı, hayat onun karşısına daha ne zorluklar çıkartacaktı...
Bir umudu olmalı insanın, ilk bahar güneşi gibi🍁☀️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12bölüm: karşılaşma⚡
Bazen insan gerçek aşkını bulamaz belki , onun için hep kendi celladımıza aşık oluruz belkide. ne kadar kolay aşk kelimesi ama aslında 3 harf olabilir kimi insan bunu 3 harf diye algılar kimi insansa o 3 harfin içinden onlarca kelime çıkartır her insan farklıdır yada hayata bakış açıları farklı olur. Biz aslında herşeyin bittiğini zannederiz belkide. ama aslında oyun ozaman başlıyordur.
12bölüm : KARŞILAŞMA🍁
ATEŞ
Başımın ağrısıyla yataktan kalktım sarhoş adımlarla banyoya girdim elimi yüzümü yıkadıktan sonra diğer ihtiyaçlarımı giderdim ve duş alıp çıktım.
Havluyu belime sardım, dolabımda bir tişört ve bir pantolon alıp giyindim aslında buğün hiç bir yere gidesim yoktu sanki kendinizi bir bilinmezliğin ortasında hissedersiniz ya işte öyle buğün annemin ölüm yıl dönümü ne kadar acı versede o soğuk mezar taşlarının içinde güçsüz bedeniyle yatan annemi görmeye gidicem.
Haziran:2014
Buğün basketbol kursunda Ercan diye çocukla kavga ettim. Onun yüzünden takımdan diskalifiye edildim bunu anneme nasıl söyleyeceğim bilmiyorum basketbol oyuncusu olmamı çok istiyordu. Bana şunu der hep. 'oğlum babanın parasıyla değil kendi haketiğinle BİR yerlere geliceksin' der. Ve ben sinirlerime hakim olamadığım için annemin hayalini yıktım 18'me buğün gireceğim. Umarım annem doğum günüm diye birşey demez.
Sonun da eve gelmiştim. Zile bastım, bastım açan yok eee nerede bunlar.
Tekrar bastım iki üç dört nerede ya bunlar. Ahh doğru bende evin anahtarı vardı. Çantamdan evin anahtarını çıkartım kilidin açılma sesi geldi. İçeri doğru adım atmaya başladım tamam çok sesiz bu ev aysel abla da yok hadi ama doğdun günümümü yapıyorlar yoksa tam odama geçicek ken annemin odasının kapısı Aralık olduğunu gördüm.
Yavaş adımlarla içeriye girdim ve yoo hayır hayır.
"anneee!!" diye bağırdım annem yerde kanlar içerisinde yatıyordu.
"ANNEM, ANNEM, ANNEE!! AÇ AÇ GÖZLERİNİ YOO HAYIR ANNEE!!" diye bağırdım olamaz anne bırakma beni nolur annem.
"anne şakamı bu kamera nerde Allah aşkına çıkın lan ortaya... Çıksanızaaa!! Annem kalk hadi yemin ederim birşey yapmadım anne kalk... anne nolur basketbol yüzünden mi annem kalk nolur senin istediğin gibi adam olucam annem ama bırakma beni kal anne... Anne " dedim artık nefesim tükenmişti.
Hani böyle bir kuyuya düşersiniz ya o kuyunun sonu olmaz işte şimdi öyleydim.
