Bir insan hayatında bu kadar yıpranmamalıydı, hayat onun karşısına daha ne zorluklar çıkartacaktı...
Bir umudu olmalı insanın, ilk bahar güneşi gibi🍁☀️
Selamm canlarım gerçekten sizlere çookk teşekkür ederim benim için çook kıymetlisiniz artık hergün bölüm atıcağım❤️😘😘
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6.bölüm: gerçeklerin birinci perdesi
Ben yaşamak nedir bilmeyen biriydim ama su hayatıma girdikten sonra sanki gönlümde papatya bahçeleri canlandı sevgimi bilmem ama güzel bir duygu aynı eskide ki gibi o zaten canımı çok yakmıştı bahse girerim maff olmuştum. ateş değildim volkandım sanki ama artık duruldum. bilmiyorum eriyip gidiyor muyum? yoksa bir papatya gibi canlanıyormuyum.?
6.bölüm :gerçeklerin birinci perdesi
Güneşi elinden tutup o evden çıkardım şok olmuş gibiydi hayır anlamıyorum bu ülkede böyle orus*** neyse ya küfretme ateş onun icabına bakıcam hemde bizzat ben kadına el kaldırmak neymiş görür o güneş yanımda tir tir titriyordu şimdiyse sahile gelmiş bankta yan yana oturuyorduk.
GÜNEŞ.
yanımdaki adama ne söyleyeceğimi bilmiyordum ne söylenirdiki ama ona çok minnettarım. Eğer beni kurtarmasaydı ben o babamın yok babada diyemiyorum hangi baba bunu yapar o piç herif baba değil olamazda neyse daha fazla bunları düşünürsem kafayı yerdim.
"anlatmıyacak mısın?" diye sordu ne anlata bilirdimki annemi öldürdüğünü mü ya boş verinsenize sonra oda herkes gibi bana acımadınımı isteyeyim saçmalık tanrı aşkına ya. Yüzümü ondan yana çevirdim ve sadece kafamı iki yana salladım anlatamazdım zaten kolumu kaldıracak halim yok gözümden biri iki damla yaş aktı galiba bu yaşlar yılların acı sıydı ben zaten yaşayan bir ölüyüm daha fazla onlarında yaşayan ölü yapmazdım.
"peki anlıyorum seni o adam hala evinde baygın yatıyor ola bilir yani istersen ben hallederim onu bu halinle birde onunla uğraşma" dizimde ki elimi elinin üstüne koydu vay be bir yabancının bana böyle davranmasını beklemiyordum. Aslında iyi olurdu ama başını belaya sokamam sonuçta o adam tam belaydı Ona bakıp gülümsedim.
"Hayır hiç gerek yok ben hallederim belkide gitmiştir" dedim inandırıcı bir şekilde inanmadığı her halinden belliydi. Cebinden bir kart çıkardı ve bana uzattı.
"ama seni eve ben bırakıyorum itiraz yok buda benim kartım bu telefon numarasından ulaşa bilirsin bana her zaman tamam mı" dedi hala kartı bana doğru uzatıyordu elinden kartı aldım ve yüzüme içten bir gülümseme bıraktım bazen hiç ummadığınız zaman hiç olmayacak bir yerde karşılaşırsınız belli olur mu?.
" peki tamam kalkalım mı? "diye sordum oda başını aşağı yukarı doğru salladı ve ayağa kalktı bende kalkınca yol verdi önden geçmen için allahım ne kadar kibar şu asalete bir bak bir dön bak yarrabim.
Birlikte eve kadar giderken çıt bile çıkarmadık ne o konuştu ne ben.
Bazen kelimeler susar ve sesizlik konuşur.
Bizde böyleydi evet bu adamı tanıyalım daha 6 saat oldu ama benim ona karşı içimde hissettiklerim merte hissettiklerimdi galiba yani umarım öyledir başka türlü olmaz canım ne olucak bakmayın bana öyle size diyorum sanmam olucağını..
~~~~~~~~
Canlarım bu ölümünde sonuna geldik evet kısa bölüm yazdım ama vaktim olursa daha uzun yazmaya çalışacağım sizleri çok seviyorum lütfen yorum yapmayı unutmayın ❤️🙈💖💖💖💖💖
