16🧷

78 11 19
                                    

1 yıl sonra

Hayatım yeni yeni düzene giriyordu belki de ben öyle zannediyordum .

Barık hapise girmedi. İyi bir avukat ve delillerle 2. Davada suçsuz ilan edildi .

Fakat kendine gelemeyince hastanede yattı bir süre, işe yaramayınca akıl ve ruh sağlığı merkezine yatırıldı .

..

Kaç aydır onu görmem izin verilmiyordu kendisi beni görmek istemiyormuş adımı duyunca sinir krizi geçiriyormuş o da benim gibi yeni yeni toparlanıyormuş.

Ama her ay gider görüşme için izin isterim daha yeni alabildim izini.

İçeri girdiğimde yatakta öylece oturmuş ileri bakıyordu.

'Birşey olursa seslenirsiniz '

Dedi kadın .

'Teşekkür ederim .'

Dedim o çıktığı gibi Barıkla göz göze geldik .
Kendine zarar vermeyi zor bitirmiş .

Bir an ağzım açılıyor bir an kapanıyordu .

'İyi misin? '

Dedim kendimi toparlayınca .

'...'

Sesizce duvara bakıyordu !

'Yakında burdan çıkacağını biliyorum, mutlusundur !'

Dedim .

'...'

'Konuşmuyorsun ama gelmeme izin vermişsin .'

'Sadece yüzünü unutmak istemedim .'

Dedi soğukkanlı ve nefret dolu bir şekilde .

'Neden? '

'Nefret ediyorum. '

Dedi .

Tüylerim diken diken olsa da rahatmışım gibi gözükmeye çalıştım.

'Ben gitsem iyi olur .'

Dedim .
O an bana baktı .

'...'

Birşey söylemek istiyorda susuyor gibiydi.

...

2 ay sonra

O günden sonra bir daha Katili görmedim .
Ne kadar ilginçti ki hayatımızın içine sıçan adamın ne gerçek kimliğini nede ismini bilmiyordum.
Ama o hep bizi bizden iyi biliyordu .

Yıllar önce alınıpta asla gidemediğim iş yerinde çalışalı 4 ay oluyordu .

İçeri müşteri girdi .
Kapıya baktığımda göz göze geldik .
Hâlâ kurtarıcıyı arıyordum ama ona bir daha asla ulaşamadım .

Barıkla göz göze geldik sanki iki ay önce ordan çıkmamış gibi gayet rahat bir tavırla girdi içeri .

Tekrar onu görmek beni ne kadar mutlu etsede hâlâ onu sevdiğim için kendimden nefret ediyordum, sevincin öldüğü yerde ben Barıkla olamazdım zaten beni sevmiyordu biliyorum ama ...

Elimi şakaklarıma götürüp ovuşturmaya başladım başım fena bir şekilde ağrıyordu .

'Yardımcı olur musunuz?'

Dedi.

Oturduğum sandalyeden kalkmıştım ama onu görünce bacaklarım kesildi ve düştüm sandalyeye .

'Buyurun !'

Dedi Azer .

'Hanımefendiye seslendim .'

Dedi.
Ne yapmaya çalışıyordu anlamıyorum.

'bende yardımcı olabilirim .'

'Ama onu istiyorum !'

Dedi .

Yavaşça yutkunup Azere doğru yürüdüm .

'Ben hallederim. '

Dedim .

'Peki, ben bodrumdayım .'

Dedi ve gitti.

'Ne istiyorsun Barık ?'

Dedim .

'Kitap, aksi taktirde kütüphanede ne işim olabilir ki ?'

Dedi .
Manipüle eden o sesiyle baş başa kalınca,

'Ne tür, ya..yani aklınızda ..bir ..bir kitap var mı ?'

Dedim .

'Z harflerinde arıyorum ilacımı .'

Dedi .

'Nasıl ?'

'Z harflerine bakıyorum .'

Dedi .

'Peki .'

Diyip o tarafa doğru ilerledik bu taraf pek kullanılmadığı için oranın lambasını bile yakmıyoruz . Zaten Z harfinin popüler kitapları insanların rahatlıkla ulaşacağı serinin içinde olur .
İlerldiğimizde lambayı yaktım orda ki kitaplara bakarken birden lamba söndü korkuyla arkama bakarken Barıkla göz göze geldik burnu burnuma deyicek kadar yakındık titreyerek ger adım attım .
Sırtım reyona deyince korkuyla ona döndüm .

'Ne..neden...kapattın ?'

'Kim bilir belki de seni öpmek için. '

Dedi .

Dediğinin şokunu atamazken bir bacağımı tutup yukarı kaldırdı.
Bugün etek giyindiğim için kendime söverken bacağımı yere indirmeye çalıştım .

'Barık napıyorsun? '

Dedim .

'Ömrüm ölü bir kızı beklemekle geçmiycek Ayla .. artık eminim seni istiyorum. '

Dedi.

Dediğine inanamazken gözlerine baktım .

'Neyden kaçıyorum ki ? En azından denemek istiyorum. '
Dedi .

'...'

Sesizce ona baktım .

'Peki ya beden şimdi ?'

'Deliler hastanesinden yeni çıktığım için olabilir mi ?'

'Hayır orası deliler hastanesi değil .. akıl ve ru...'

Dudaklarıma yapıştı.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sana Acı Çektireceğim.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin