İnsanlar, ne kadar garip değil mi ?
bazen en yakınlarımız bile hiç bilmediğimiz biri olarak çıkıyor karşımıza, düşünsenize yıllardır tanıdığınız canınızdan çok sevdiğiniz insan seri katil .
Düşüncesi tüyleri ürpertiğine göre,
...
kısa bir kesit,
...
'Seni kırmızı bir elbisenin içinde hayal etmiştim Şeytanım .'
Dedi .
'Be..ben .'
'Peki bunlar ufak tufan beklentiler .. o yüzden bu konuda sana zarar vermiycem .'
Dedi .
Bir rahatlama hissettiğimde göz göze geldik .
'Hadi akşam yemeğine .'
Dedi .
Sesizce ona baktım . Gözlerinde gördüğüm o beklentiyle istemiyorum demek büyük aptallıktı .
O bana arkasını dönünce birşey bulup kafasına vurmanın iyi bir fikir olduğunu düşündüm .
Duvara yapışık olan rafta bir kaç kitap vardı birde çiçek dolu bir vazo . Vazoyu elime aldım ve saniyelik farkla kafasına geçirdim . Birden kafasını tutup bana döndü . Yüzüme baktı ve yere serildi .
Bir an tutuğum o nefesi verdim. Ya bayılmasaydı, 4 ay değil iki saniyelik hayatım kalmış olucaktı . Eğer şimdi harekete geçmezsem bu düşüncem çok sürmiycek .
Koşarak kapıya vardım . Kapıyı açtığım gibi uzun koridorda koşmaya başladım bir yandan da arkama bakıp orda olup olmadığını kontrol ediyordum.
Çıkış kapısına varınca kapıyı açmaya çalıştım. Biraz zorladım ama açılmıyordu anahtar büyük olasılıkla ondaydı ama onun yanına gitmek demek tehlikeli bölgeye girmek demek sert birşeyle kapıyı kırmam lazım .
Koşup salona gittim. Bir şeyler aramaya başladım .
İyi de neyle açıcaktım... aptal ölüceksin, neden yaptım bunu neden ?
Ne olurdu inat etmeyip o sofraya otursaydım . İyice bir plan yaptıktan sonra kaçsaydım.
Ah kahretsin birazdan uyanır.
Kendimi sakinleştirip kapıyı kırmak için birşeyler aramaya başladım.
Mutfağa koşup bir bıçak almanın daha mantıklı olduğunu düşündüm . Kapıyı zorlarım olmazda o uyanırsa bıçakla tehdit ederim .
Mutfaktan bir bıçak aldım kapıya varınca kilide vurmaya başladım . Biraz zorlansam da yukarı kaldırıp birden vurunca biraz hareket ediyordu kilit .
Tekrar havaya kaldırdım o an sapında hissetiğim ağırlıkla arkama döndüm yutkunarak.
'Günaydın Küçük Şeytanım. '
Dedi .
Çenem titrerken gözlerim kapanıyordu sanki . Her an ölebilirdim, bir kaç saniye içinde kendi ellerimle bıçağı da vermiştim .
Birden elimden aldı bıçağı .
'Yapma .'
Dedim ağlamaklı sesimle .
Bıçağı yere attı .
Bana iyice yaklaştı .
'4 ay ömrün var ama .. ama bir cezayı hak ediyorsun .'
Dedi .
'Parmaklarımı kesme yalvarırım... ne istersen yaparım ne olur parmaklarımı kesme !'
Diye yalvardım .
Birden bacaklarımdan tutup kucağına aldı kapıya vücudumu yasladı . Hiç beklemediğim bir anda dudaklarıma yapıştı .
Ne olduğunu anlamaya çalışırken aklıma duvarda ki kızlar geldi .
Birden kendimi geri itmek istedim .
Kalçamdan tutup odaya kadar götürdü yatağa bıraktı .
'Seninle yatmak istemiyorum. '
Dedim .
Ağzıma birden yapıştırdığı bezle itirmeye çalıştım ama bir kaç saniye içinde vücudum uyuştu.
....
Uyandığımda karşımda onu gördüm yanıma oturmuş saçlarımı okşuyordu . Korkuyla yatakta sıçradım . Bir an bedenimi soğukta hissetim üstüme baktığımda sadece iç çamaşırlarım vardı . Üzerimde ki çarşafı kendime sarıp yataktan çıktım .
'Sakın sakın dokunduğunu söyleme ..'
Diyip yere çöktüm . Tecavüze uğramak en son istiyceğim şey .
'Sadece üstünü çıkarttım sana dokunmadım .'
Dedi .
'Ya..yalan söylüyorsun .'
'Peki sen nasıl istersen '
Dedi . Yani bana dokunmamıştı ...tutuğum o derin nefesi rahatlıkla bıraktım .
'Ama cezandan kurtulamadın Şeytanım .'
Dedi .
'Ne .. ne cezası ?'
Dedim .
Bana doğru gelmeye başlayınca korkuyla odadan kaçmak istedim ama önüme geçip kapıyı kapattı .
'Hayır.. hayır.. hayır. '
Dedi.
'Nolursun bırak beni ! '
Dedim yalvarır sesle .
'Hmm .'
Dedi .
'Söz veriyorum hiç kimseye anlatmam inanmazsan yine takip edersin beni .. yemin ederim deli gibi korkuyorum hiçbir yere gitmem söz veriyorum. '
Dedim .
Tekrar kucağına aldı ve yatağa götürdü .
'Dokunma yalvarırım .'
Dedim .
Uyurken dokunmadı uyanmamı bekledi .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
