İnsanlar, ne kadar garip değil mi ?
bazen en yakınlarımız bile hiç bilmediğimiz biri olarak çıkıyor karşımıza, düşünsenize yıllardır tanıdığınız canınızdan çok sevdiğiniz insan seri katil .
Düşüncesi tüyleri ürpertiğine göre,
...
kısa bir kesit,
...
'Sevinçe ses kaydını gönderip benimle yemek yiyebiliceğini mi zannediyorsun gerçekten de ?'
Dedim .
'Evet .'
'O zaman sen biraz daha zanetmeye devam et .'
Dedim .
'Sevinçe hâlâ ulaşmadı çünkü bıraktıktan bir kaç dakika sonra Barık aldı o görüntü ile fotoğrafı .'
Dedi, ne yani Koruyucu Barık mı ? Ama nasıl ? Bana niye söylemedi ?
'Ee..emin misin? '
Dedim . İnanmakta güçlük çekiyordum, peki neden şimdi yoksa yeni birşey geçti eline de kahramanlığa mı başladı .. Off Barık, bir saniye o gün evden gitmesine rağmen birden evimde buldum onu Katilin kafasına geçirdiği tavayla kurtardı hayatımı belki de en başından beri vardı ama yeni kendini belli etti .
'Evet .'
Dedi .
..
'Bu akşam seni almaya gelicem. '
Diyip gitmeye başladı .
Şoku atlatamazken birde bu psikopatla yemek yiyeceğim gerçeği beni mahvetti . Tabi aklımda hâlâ Barık olabiliceği ihtimallerini hesaplıyordum . Yani şaka gibiydi ne biliyim Barık olmaz zannediyordum.
...
Eve gidince dolabı açtım yiyecek pek birşey kalmamıştı paramda tükenmek üzereydi yeni bir iş bana merhaba demeliydi . Dolaba bile bakarken düşüncelere dalıyordum . O an aklımın bir yerinde gelen fikirleri topladım .
Bir süre neyde çalışacağımı düşündüm aklıma ilk gelen yere gidicem tabiki de . Çantamı alıp koşa koşa aşağıya indim .
Eğer bu işe girersem onun kim olduğunu da anlarım yani umarım .
Ama neden bahsetmedi belki de Sevincin bilmesini istemiyor. Off kafam alak bulak .
'Aslında bir Elemana ihtiyacımız var .. bir saniye bekle patronu çağıracağım. '
Dedi . Eğer bu işi alırsam kitapların arasına o mektupları kimin koyduğunu da bulabilirim . Yani Barığın olduğunu yüzde yüz öğrenmiş olurum . Bunun sevincini yaşarken içeri biri girdi çok hoş bir bayanla karşı karşıyaydım .
'Merhaba .'
Dedi ince ama dikkat çekici sesiyle .
'Merhaba. '
Dedim .
'İşin ayrıntılarını konuşalım mı ?'
Dedi .
'Yani alındım mı ?'
Dedim .
'Bir konuşalım anlaşırsak evet .'
Dedi .
Sevinçle gülümsedim .
...
Eve varmadan bir kaç sokak ötede beni bekleyen Barıkla karşılaştım .
Yanına bozuk moralimle gittim, biliyordu benim Sevinci öldürmek istediğimi .
'Barık .'
Dedim .
'Sana inanmıştım ama sen ..'
Susup bana baktı nefretle .
'Ben böyle olsun istemedim .'
Dedim .
'Ama öyle olması için çok uğraştın, DEĞİL Mİ AYLA .'
Diye bağırdı .
'Barık .'
'Birşey diyim mi sana Ayla, seni hiçbir zaman sevmedim .'
Dedi. Dediği gözlerimi anında doldururken ona yapma der gibi baktım, gözlerinde ki nefret bir an hiç bir şey gibiydi, ağzıyla söylediği baktığı gözlerinden daha çok acıtmıştı . Seni sevmiyorum demek ne demek lan, bir insana bu kadar ağır konuşulur mu ? Bu en ağır küfürden de beter .
'Ama benden nefret etmiycektin söz vermiştin !'
Dedim ağlamaklı sesimle .
'Sen canavar olmadan önceydi .'
Dedi .
'Özür dilerim .'
Dedim cılız sesimle duymamış gibi yapıp gitti yanımdan .
Peşinden koşmaya başladım.
'Barık ..Barık dinle beni ne olur! '
Kolumu itirdi .
'Bu ses kaydını Sevince vermiycem ama seni bir daha onun yanından bile geçerken görürsem boğarım seni .'
Dedi .
Ben yere düşerken o da arabasına gitti.
Neden beni böyle sevmedin ? Bendim senin için bu kadar acı çeken, neden hiç emeğe gönül vermezsiniz ?
Kalbime bıçaklar batarken gözyaşlarımı sildim .
...
Zil çalınca kapıyı açmak istemedim . Odada ağlamayı herşeye tercih ederdim şu an .
Zil ısrarla çalınca gözyaşlarımı sildim . Odamdan çıkıp kapıya yöneldim . Barığın söyledikleri kulağıma yankı yapıyordu. Gözyaşlarımı silmeme rağmen inatla akmaya devam ediyordu. Sesizce kapıyı açtım, duygularımı unutmuş gibiydim .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
