ေတြ႔လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ေရထဲခုန္ဆင္းခ်လိုက္သည္
~ဗြမ္း.....~
ေရမြန္းကာ ေမ့ေမ်ာေနေသာ သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ယူလာခဲ့သည္
"ဖန္ေလး သတိထားဦးေလ ဖန္ေလး"
ကမ္းနား ျပန္ေရာက္ေတာ့ အကုန္လံုးက ဝိုင္းကာ ဆြဲတင္ၾကသည္
သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေျမျပင္ေပၚခ်ေပးလိုက္ၿပီး
ပုတ္ႏိႈးေနလိုက္သည္
"ဖန္ေလး ထပါဦး "
"luhan သတိထားဦးေလ "
ဘယ္ေလာက္ႏိႈးႏိႈး ႏိုးမလာေသးပါဘူး
"ႏွလံုး ခုန္ေအာင္ ရင္ဘတ္ကို ဖိလိုက္"
သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚ လက္တင္ကာ.ဆရာေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္ေနမိသည္
"တစ္..ႏွစ္..တစ္...ႏွစ္..တစ္...ႏွစ္"
"မရေသးဘူး sam "
"က်စ္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ၿပီး ေလ သြင္းေပးလိုက္"
"က်ေနာ္ပဲ လုပ္ေပးမယ္ ဘယ္သူ႔မွ မထိနဲ႔ "
တျခားလူေတြကို အတင္းကာထားကာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္သာ လုပ္ေပးမိသည္
ဟုတ္တယ္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ဘယ္သူထိတာမွ မလိုခ်င္ဘူး
ႏွာေခါင္းေလးကို ပိတ္လိုက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ၿပီး
ေလ သြင္းေပးေနမိသည္
ပထမ တစ္ႀကိမ္ မရ
ဒုတိယအႀကိမ္ မရ
တတိယ အႀကိမ္ မရ
.
.
.
.
ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္မွ
~အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္ ~
ေရေတြ အန္ထုတ္ကာ မ်က္လံုးေလးပြင့္လာသည္
အစကေတာ့ အကုန္လံုးကို ေဝ့ဝဲၾကည့္ေနသည္
ၿပီးမွ က်ေနာ့္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ မ်က္ရည္ေတြ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ က်လာကာ
"ဟင့္ ကိုကို အီး ဟီး ဖန္ေလး ေသၿပီ ထင္ေနတာ အီး ဟီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုကို လာကယ္ၿပီ"
YOU ARE READING
ကိုကို သိလား ? 🍀Completed🍀
Fanfictionက်ေနာ္ အရမ္း မဆိုးပါဘူး ကိုကို မခ်စ္ေတာ့မွာ ဆိုးလို႔ က်ေနာ္ စိတ္လည္း အရမ္းမေကာက္ရဲပါဘူး ကိုကို မေခ်ာ့ေတာ့မွာ ဆိုးလို႔ က်ေနာ္ ကိုကို မႀကိဳက္တာလည္း မလုပ္ရဲပါဘူး ကိုကို က်ေနာ့္ကို မေခၚေတာ့မွာေၾကာက္လို႔ က်ေနာ္ ကိုကို႔ကို မမုန္...
