Mücbir (+18)

5.Bölüm

Sizce kitap nasıl gidiyor? Düşüncelerinizi alayım :)

Kahvaltının gelmesiyle yemeğe başlayan Akın ve Korhan, Maya'nın elini bile uzatmamasıyla birbirlerine baktılar. Masanın karşı kısmına otursa da yemeklere bile bakmıyor, sadece camdan dışarıyı izliyordu. Onun bu hâliyle sıkıntılanan Korhan, çayından bir yudum alırken dik dik ona bakmaya devam etti.

Genç kızın ters bakışlarının kendisine dönmesiyle hiçbir şey söylemeden tekrar yemeğe döndü. Madem inat edecekti, Korhan daha da inatçıydı. Ne zamana kadar böyle aç durabilirdi ki?

"Yemiyor musun?" Akın'ın sorusuyla gözlerini Korhan'dan çekip Akın'a çeviren Maya, kafasını iki yana sallayıp 'cık' dedi.

"Ilacını içmeyi unutma." Korhan'ın sesiyle tekrar ona döndüğünde bıkkın bir nefes verip çantasının fermuarını açtı. Yemek yememek konusunda ısrarcı olsa da ilacını içmek konusunda inat etmeyecekti. Çıkardığı ilaçtsn bir tanesini ağzına aldıktan sonra kenarda duran suyu tepesine dikti. Korhan'ın bu adımları tek tek izledikten sonra tekrar yemeğine dönmesiyle kendi kendine mırıldandı. "Ruh hastası."

Yemeğin bitmesiyle elindeki peçeteyle ağzını silen Korhan, genç kızın durmadan bacaklarını sallaması ve tedirgin surat ifadesiyle kaşlarını çatarak bir süre onu izledi. Daha sonra aklına gelen şeyle gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı. Genç adamın bakışlarını üzerinde hissederek ona dönen Maya, "Ne var?" diye kafasını sallayarak sorunca daha fazla dayanamayan Korhan gülmesini serbest bıraktı. "Ne gülüyorsun?"

Genç kızın sesinin yükseltmesi Akın'ın da onlara dönerek olayı çözmeye çalışmasına neden olurken Maya sinirli bir şekilde Korhan'a bakmaya devam ediyordu.

"Şurada sallanacağına lavaboya gitsene. Kendine yazık değil mi? Böyle inat ederek kendine zarar veriyorsun." Korhan'ın dediği şeyle neye güldüğünü anladı Maya. Çok sıkışsa da tuvalete gitmek istemiyordu. Umumi yerlerin tuvaletlerine girme korkusu vardı. Fakat bu durum Korhan'a diklenmesine engel olamazdı.

"Sana ne ya? Zarar veriyorsam kendime zarar veriyorum." ters bir şekilde söylediği cümleden sonra Korhan'ın sabır dilercesine başını sallayıp garsonu çağırmasıyla hesabı isteyeceğini düşünerek gerildi. Acaba girse miydi tuvalete?

"Lavabolar nerede acaba?" sorduğu soruyla yerini gösteren garsona teşekkür ettikten sonra yerinden kalkıp Maya'nın tarafına dolandı. Üzerine doğru gelen adamı şaşkın bir şekilde izleyen tek kişi Maya değildi. Akın da aynı şekilde bakıyordu.

"Ne yapıyorsun?" kolundan tutulup ayağa kaldırılmasıyla yüksek bir tepki veren Maya, Akın'a meraklı bakışlarını atarken onun da omuz silktiğini görerek tekrar Korhan'a döndü. Kolunu çekiştirerek "Bırak beni!" diye dişlerinin arasından konuştu.

Garson'un gösterdiği gibi tuvalet kısmına gelen Korhan, sabahın erken saatleri olduğu için boş olan kafenin kadınlar tuvaletine beraberinde Maya'yı da sürükleyerek girdi. "Şimdi şunlardan birine giriyorsun. İhtiyacını gideriyorsun." kolunun tuvaletin içinde bırakılmasıyla kolunu ovalayan Maya, ters bir şekilde bakmaya devam etti.

"İstiyorsan ben yardım edebilirim." Korhan'ın bir adım üzerine gelerek söylediği cümle Maya'nın da hızla ondan uzaklaşmasına neden oldu.

"Tamam sen çık ben tek başıma hallederim." demesiyle gülümseyen Korhan, "Güzel." dedikten sonra tuvaletten çıkıp kapının önünde dikilmeye başladı. Onun çıkmasıyla derin bir nefes veren Maya, aynadaki hâliyle göz göze gelerek ne kadar perişan göründüğünü görüp yüzünğ buruşturdu. Dün nişan için yaptığı makyaj akmıştı. Göz altları simsiyahtı. Rujunun yarısı gitmişti ve korkunç görünüyordu.