[Bu kitapta 1K oldu 🥳]
Lena merakla sordu.
"Kim aradı? Nereye?"
"Gelince anlatırım." dedi ve telefonunu cebine koyup çıktı. Lena Andrea'ya tebessüm etti. "Üvey annesi rahatsızlanmıştı da, ona gitmiştir. Yakın zaten gelir hemen. Ben bi lavaboya gireyim sen salonda oturabilirsin."
"Tamam."
Lena lavaboya gidirdiği gibi telefonunu alıp Kara'ya mesaj attı.
Lena: Kara? Nereye gittin? Seni kim aradı? Arayan kişiyi niye düşünüyordun?
Kara cevap vermeyince Alex'e yazdı.
Lena: Alex. Kara nerede? Biri onu aradı ve aradığı kişiye tam seni düşünüyordum falan dedi ve hiçbir şey söylemeden gitti az önce. Benim için çok değerli olan biriyle tanıştırmak için yemeğe çağırmıştım!
Alex: İlk olarak, Kara'yı ben aradım. Tamda beni düşünüyordu. İkinci olarakta, DEO'ya geldi çünkü bir market soygunu var. Üçüncü olarak, SAKİN OL LENA.
Lena: Oh. Tamam o zaman. Kara'nın morali mi bozuk? Biraz soğuk gibi bana.
Alex: Aramızda kalsın ama.. Kara çok kıskanç biri. Aşşşşırı kıskanç öyle böyle değil. Şu yemeğe getirdiğin kişiyi kıskanmış olabilir.
Lena: Andrea'yı mı?! Aman Tanrım.. Ne yapacağım?
Alex: Bilmiyorum. Kara geliyor. Gitmeliyim.
Lena: Tamam. Sağ ol.
Lena telefonu cebine koydu ve tuvaletten çıktı.
Lena'nın çıkmasıyla Kara'nın kapıyı açıp eve girmesi bir oldu.
"Tatlım! İşin erken bitmiş. Ne güzel. Hoş geldin."
Lena Kara'ya baktığında yüzünde ve boynunda kan lekesi gördü. Telaşla ellerini önce yüzüne sürdü sonra boynuna ellerini koyup sevgilisini öptü. Öperken tabii ki diğer kan lekesini sildi.
Lena Kara'ya sarılıp konuşmaya devam etti.
"Bir dahakine aynaya bak." boynuna küçük bir buse kondurdu ve gülüp sarılmayı bıraktı. "Ee napıyoruz?"
"Bu akşam Game Night var. Yani Alex ve diğerleri geliyor."
"Ah doğru.. O bu akşamdı."
"Misafiriniz geliyorsa ben kalkayım."
Kara gülümsedi. "Ah hayır hayır. Kesinlikle kalmalısın. Bu hafta da misafir oyuncumuz olur sorun değil."
"Tamam, öyle olsun bakalım!"
Lena tebessüm etti ve Kara'ya döndü.
"Sevgilim, biz eşyaları getirelim mi o zaman yatak odasından?"
"Tamam."
Lena ve Kara yatak odasına gittiler. Kara oyunları aramaya başladı. Lena yatağa oturdu.
"Özür dilerim."
Kara Lena'ya döndü. "Neden?"
"Yaptığım doğru değildi. Son anda tanımadığın birini eve çağırmamalıydım."
Kara gülümsedi. Bir an bütün kırgınlığı girmişti. Lena'nın yanına oturdu. "Bende özür dilerim, biraz gıcık davrandım. Ama ikiniz resmen hayatınızın yarısını birlikte geçirmişsiniz.."
"Kıskanınca çok tatlı oluyorsun farkında mısın?" Kara tebessüm etti.
"Ciddiyim, o sofrada dudaklarına yapışmamak için zor durdum." güldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm always with you | Supercorp
FanfictionKara kapıyı kapattı. "Lena, bu evrendeki en zeki insansın. Bizi bu krizden kurtaracak kişi sensin. Bunu yapabileceğini ummuyorum, bu gerçeği biliyorum. Sen Luthor genlerindeki tüm iyiliğin, ve tabii ki zekanın bir kişide toplandığı birisin. Bu gerçe...