Princess
"RAIN! PIERRE!"nag-aalalang sumalubong saamin si Tita Paris nang dumating kami sa mansion nila Pierre. Agad ako nitong niyakap."Tumawag saakin ang lolo mo. Prince Estefan told him you're missing. Nag-alala ang lolo mo. Call him, Rain."
My eyes widened. Sh----I forgot Estefan!
Tumango ako kay tita Paris at nakicharge ng cellphone nalowbat kasi iyon sa biyahe at hindi na din ako nag-abala pang icharge iyon dahil ichacharge ko naman iyon pag-uwe.
Nang magkaroon na ng 1 percent ang cellphone ko ay tinawagan ko na agad si lolo.
"CAROLINE!"dumagundong ang boses ni lolo sa kabilang linya.
"Gran---"
"Did you really escaped again? And you leave Prince Estefan. He's unknown to that place. You're a princess, Caroline. You must act like one. You cannot be reckless and careless. That's not a princess should act."sermon nito saakin.
Wala akong magawa kundi ang makinig at mapabuntong hininga na lamang.
Kung sasagutin ko si lolo ay lalo lang itong magagalit saakin.
Marahas na bumuntong hininga si lolo."Caroline, do you understand?"
"P-Po? I'm sorry, grandpa."I sighed.
"Apologize to Prince Estefan, Caroline. And where are you?"
"But grandpa?"protesta ko sa naunang sinabi niya."I'm here...in Corrins Mansion."muli ay napabuntong hininga na lang ako.
"Corrins Mansion? Rafael Corrins and Paris Corrins you mean?"
"Opo."sagot ko.
"I see. So you're with that boy, Pierre Corrins. How many times do I have to tell you don't get too close to that boy. He won't bring any good to you. He might ruin your reputation as a princess someday, Caroline."
"Grandpa,"I sighed. Pagod na kong makipagtalo.
"He's nice."iyon na lang ang sinabi ko at nagpaalam na dito.
"Ayaw na ayaw talaga saakin ng lolo mo noh."muntik pa kong mapatalon sa gulat ng magsalita sa gilid si Pierre na nakasandal sa wall. Ang cool nito tignan, cool na badboy.
Tinawanan ko lang ang sinabi niya at inilapag na ang cellphone dahil nagchacharge ito.
"Ganoon talaga si lolo."kibit-balikat na sabi ko sakanya at lalampasan na sana siya nang magsalita ulit siya.
"No. He don't like me particularly among the five Corrins."he shrugged his shoulders. Umayos siya sa pagkakatayo at humalukipkip.
Nagmake face na lang ako sakanya at hindi na siya sinagot.
"Rain, nakausap mo na ba ang lolo mo?"tanong saakin ni tita Paris ng makasalubong ko ito sa paglalakad.
"Yes po, tita Paris. Sorry po sa abala."
"That's nothing, Rain. Naiintindihan ko naman ang lolo mo. You're a princess after all."nahimigan ko ng lungkot ang tinig nito kahit na nakangiti naman siya saakin.
"Thank you po."
Buong vacation summer ay hindi ko iyon naenjoy dahil palaging nakabuntot saakin si Estefan. Gustong-gusto ko na itong pabalikin sa Hyrsos pero hindi 'man lang makaramdam ang prinsepe na ayoko siyang makasama. Buong bakasyon ay wala akong magawa kundi ang mastuck sa mansion kasama siya. Niyaya naman niya kong umalis o mamasyal lalo na at ito ang unang beses na pumunta siya sa pilipinas pero wala talaga ako sa mood.
BINABASA MO ANG
Stuck with the Cupid's Arrow
RomancePierre Corrins (4) He lost all his control whenever she's around and he's not blind to see that he is falling for the trap because he is now stuck with the cupid's arrow.